بسم الله الرحمن الرحيم

روا كننده حاجت و درهم كوبنده ظالم

فاضل ارجمند جناب حاج آقاي طالب دامت توفيقاته يكي از خاطرات دوران طلبگي اش را اين گونه بيان كرد:

« در حدود چهل سال پيش كه دوران طلبگي را مي گذراندم يك بار كه از نجف آباد به راه افتادم همچون هميشه بقچه اي نان خشك همراه خود داشتم تا در قم با آن امرار معاش كنم و درس بخوانم. در نجف آباد بقچه نان را در صندوق عقب گذاشتم و خودم هم درون ماشين نشستم. ماشين هاي مسافركش آن زمان بنزهاي سياه رنگ گازوئيلي بود و كرايه هر فرد يك تومان و كرايه بقچه هم پنج ريال بود. به اصفهان كه رسيديم راننده دو تومان طلب كرد . گفتم : اولاً حق شما را كامل پرداخت كرده ام ثانياً من طلبه ام و پولي ندارم . ثالثاً برايت در قم دعا مي كنم و ….

او با عصبانيت يك سيلي محكم توي گوش من زد و فحش ركيكي به من داد و توهيني بزرگ به حضرت معصومه سلام الله عليها نمود در حالي كه اشك چشمانم را گرفته بود روي پلّه اي كه در دروازه دولت محل ايستگاه ماشين هاي نجف آباد در آن زمان بود ايستادم و گفتم من كه تواني ندارم اي خداي حضرت معصومه خودت جواب او را بده.

چند سالي شد او به فقر و فلاكت عجيبي مبتلا شد و تا آخر عمرش جلوي گاراژ نجف آباد با وضع فلاكت باري گدايي مي كرد و گهگاهي راننده و يا مسافري به او كمك مي كرد.»

 وقتي كه در ماه رمضان سوره الرحمن را براي مردم توضيح مي دادم ديدم يكي از مصداق هاي جالب آيه «يسأله من في السموات و الارض كل يوم هم في شأن»  [1]

” هر كه در آسمانها و زمين است از او درخواست مي كند. هر زمان او در كاري است “

همين قصه است كه حاج آقاي طالب از خدا درخواست كرد و خدا نيز كار خود را انجام داد.

در دعاي افتتاح مي خوانيم « الحمد الله الذي …. و  يرفع المستضعفين و يضع المستكبرين و يهلك ملوكاً و يستخلف آخرين »

” ستايش خداوندي را سزاوار است كه … و مستضعفان را بالا مي برد و مستكبران را به پايين مي برد و پادشاهان را هلاك مي كند و ديگراني را جانشين آنان مي كند”.

مرحوم پدرم كه كشاورز فهميده‌اي بود مي‌گفت : كار خدا كلاه كلاهي است امروز كلاه شاهي را سر اين فرد و فردا بر سر ديگري مي گذارد .

به قول شاعر :

يكي را برآري و قارون كني              يكي را ز غصه جگر خون كني

يكي را نشاني به تخت و كلاه           يكي را نشاني به خاك سياه

بنا براين اگر چه براي كل يوم هو في شأن، معناي متعدد گفته اند و برداشت هاي گوناگوني نموده اند امّا يكي از بارزترين آنها كه در احاديث هم اشاره شده است « بالا بردن گروهي و پايين آوردن گروهي ديگر مي باشد »[2]

باشد كه هركس موقعيتي دارد عبرت بگيرد و اخلاق مستكبران پيشه نكند

والسلام

احمد عابديني

[1] – الرحمن آيه 29 .

[2] – مجمع البيان ذيل آيه ؛ تفسير برهان 4/167 حديث 1 .