هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
بهشت در دنیا
احمد عابدینی
«مَثَل الجنّة الّتی وُعِدَ المتّقون تجری من تحتها الأنهار؛ مَثَل بهشتی كه به تقواپیشگان وعده داده شده [باغهایی است كه] نهرها از زیرشان روان است».(سوره‌ی رعد، آیه‌ی 35) مَثَل هیچگاه نمایانگر كامل مُمَثَّل نیست، نعمت‌های بهشتی آنقدر بالا و عالی است كه به وصف نمی‌آید و قابل تصوّر نیست به گونه‌ای كه اگر برای یك انسان تشنه و گرفتار در بیابان، بخواهند گوشه‌ای از آن را بیان كنند، چنین مَثَل‌هایی می‌زنند.
و باز می‌فرماید: «لهم ما یشاؤون ولدینا مزید؛ هرآنچه می‌خواهند برایشان هست و نزد ما فزونتر [نیز] هست».(سوره‌ی ق، آیه‌ی 35) كه نشان می‌دهد آن نعمت‌های بهشتی قابل تصور نیست تا در دنیا همانندش ایجاد شود.
مراد از این عنوان، نعمت‌های غیر مادی بهشتی است كه توان ایجاد آن در این دنیا نیز وجود دارد، از جمله‌ی آن نعمت‌ها كه مكرّر در قرآن از آن نام می‌برد، سخن خوب شنیدن است: «لا یسمعون فیها لغواً ولا كِذّاباً؛ در آنجا نه بیهوده‌ای شنوند و نه دروغی و نه تكذیبی را». (سوره‌ی نبأ، آیه‌ی 35): باز در جای دیگر آمده: «فِی جنّة عالیة لا تسمع فیها لاغیة؛ در بهشت برین‌اند، سخن بیهوده‌ای در آنجا نشنوند». (سوره‌ی غاشیه، آیه‌ی 10و11) و در جای دیگرمی‌فرماید: «لا یسمعون فیها لغواً ولا تأثیما. إلاّ قیلاً سلاماً سلاماً؛
در آنجا نه بیهوده‌ای می‌شنوند و نه [سخنی] گناه آلود، سخنی جز سلام و درود نیست».(سوره‌ی واقعه، آیه‌ی 25و26).
و بالاخره در سوره‌ی مریم آمده است: «جنّات عدن التی وعد الرّحمن عباده بالغیب… لا یسمعون فیها لغواً إلاّ سلاماً…؛ بهشت‌های جاودانی كه خدای رحمان به بندگانش در جهان نا‌پیدا وعده داده است… درآنجا سخن بیهوده‌ای نمی‌شنوند جز درود».(سوره‌ی مریم، آیه‌ی 61و62)
تكرار این مضمون در آیات مختلف و سوره‌های متفاوت به خوبی نشان می‌دهد كه لغو شنیدن، بسیار كار سخت، طاقت‌فرسا و متشنج كننده اعصاب است كه با تقوایان از آن گریزانند؛ و خداوند مكرراً به آنان نوید می‌دهد كه در بهشت لغوی نیست و اگر كلامی هست، كلامی است كه نه تنها روان را آزار نمی‌دهد؛ بلكه آنان را شادمان می‌سازد. سخن‌ها همه، دارای سلامی مشعر به سلامتی، درخواست كننده‌ی سلامتی و… می‌باشد.
چطور، وصف باغهای بهشتی برای شخص گرفتار در بیابان و مبتلا به تشنگی ابتهاج‌آور است، وصف رهایی از لغو شنیدن‌ها و سخنان گناه‌آلود نیز برای تقواپیشگان مسرّت بخش است.
نزاعهای بی‌حاصل خطی و سیاسی كه همراه با مقام طلبی است، سخنان باطلی است كه پیوسته گوشها را آزار می‌دهد.
دروغ، تملّق، بزرگ‌نمایی، لاف زدن از كارهای نكرده و… همه از لغوهای موجود در جامعه‌ی ماست.
اگرچه تبدیل بیابان سوزان به «جنات تجری من تحتها الأنهار» مشكل و بلكه ممتنع است و پس از ایجاد آن، مَثَل بهشت است نه خود آن. ولی تبدیل انواع و اقسام لغوها به سلام و سلامتی به راحتی امكان‌پذیر است و ایجادگر یك ویژگی كاملاً بهشتی است، نه مَثَل آن.
ایجاد این ویژگی بهشتی، نیازمند هیچ مقدمه‌ای نیست و امكانات مادی نمی‌خواهد، تنها نیازمند عزمی جدی است كه باید اول مسؤولان بلند پایه، آن را شروع كنند، و از لافِ زدن‌ها بپرهیزند و تملّق‌های پیرامون خود را صریحاً نفی كنند. راستی چقدر اعصاب آسوده می‌شود و چقدر نیاز به قرص‌های اعصاب كم می‌شود؟ اگر مردم هیچ گونه تملّقی نگویند و نشنوند و در نزاعهای سیاسی و خطی، سیاه نمایی ننمایند و از دروغ و سخنان گناه‌آلود بپرهیزند.
و به جای این كه ظاهر را اسلامی سازندو باطنشان واجد هرچیز جز سِلم و سلامتی باشد.
ظاهرش طعنه زند بر با یزید از درونش شرم می‌دارد یزید
تلاش شود كه باطن را سالم و سِلم سازند آنگاه به خودی خود همه جا اسلام نمایان می‌شود.
آب كم جو تشنگی آور به دست تـا بجـوشد آبت از بـالا و پست
به امید روزی كه از جهنم لغو شنوی بیرون آییم و با ورود به جرگه سخنان خوب و آرامش بخش، همین دنیا را به بهشت دوستی، برادری و… تبدیل كنیم.