سبد خرید شما خالی است.
سبد خرید شما خالی است.
برای شنیدن این سخنرانی وارد لینک زیر شوید:
↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓
(ممکن است برای باز شدن این لینک قدری منتظر بمانید. سعی کنید فیلتر شکن خود را خاموش کنید)
متن پیاده شدۀ این سخنرانی
نکاتی پیرامون زمان عزاداری برای امام حسین(ع) و میزان دسترسی اهل بیت به آب به همراه حدیثی از تحف العقول
برخی پرسیدهاند اگر امام حسین(ع) در روز عاشورا شهید شده پس چرا مردم قبل از عاشورا عزاداری میکنند و بعد از آن عزاداری را فراموش میکنند؟
در این زمینه باید گفته شود سال قمری از اول محرم شروع میشود و عربها قبل از شهادت امام حسین(ع) اول محرم جشن میگرفتند. بعد از شهادت امام حسین(ع) شیعههایی که عرب بودند از اول تا هفتم محرم را جشن میگرفتند و از هفتم تا 12 عزاداری میکردند. بعدا وقتی مراسم وارد ایران شد و ایرانیان از این رسم عربها خبر نداشتند از اول محرم عزاداری کردند و الا بین عربهای شیعه در ابتدا از اول محرم عزاداری نبود. حتی یادم هست در ابتدا که من به قم رفتم عزاداری در بیت مراجع از هشتم شروع میشد چرا که از هشتم آب را بر روی امام حسین(ع) و یارانش بستند.
به هر حال اینکه از اول محرم عزا گرفته میشود سنتی ایرانی بوده است و تازه در سالهای جدید برخی افراطیون به استقبال محرم هم میروند و قبل از محرم عزاداری را شروع میکنند. یادم هستم یک سال ایام عید غدیر دیدم که از شام عید غدیر پرچم عزا میزدند که این کارها اشتباه است.
جالب است که در تقویمهای قدیم هفتم صفر به عنوان ولادت امام کاظم(ع) و سوم صفر به عنوان ولادت امام باقر(ع) ثبت شده بود و جدیدا تقویمها این ولادتها را حذف کردهاند. مثل اینکه برخی مداحها گفتهاند ما مجموع این دو ماه را میخواهیم عزاداری کنیم و این کار با با ولادت سازگار نیست. به هر حال معلوم نیست کشور به چه سمتی پیش میرود.
و اما یک نکتۀ اخلاقی در کار امام این است که امام به لشگر حرّ آب میدهد و حتی به دستور امام به اسبان آنها آب میپاشند ولی لشگر ابن زیاد آب را بر روی امام و یارانش میبندند. این است تفاوت دو رویکرد. امام این چنین بزرگوار و لشگر مقابل این قدر پست.
و اما آیا لشگر امام در تنگنای آب بودهاند؟
باید گفته شود که در تاریخ طبری و لهوف نوشته شده است که در صبح عاشورا امام نوره کشیده است یعنی موهای زائدش را زائل کرده است و این دلالت دارد که در این حدّ آب بوده است.
البته روز عاشورا وقتی جنگ شروع میشود دسترسی به آب نبوده و طبیعتا تشنگی غلبه میکرده است.
پس اینکه میگوییم امام حسین(ع) و یارانش تشنه بودند درست است و اینکه تا صبح عاشورا در خیمهها آب بوده آن هم درست است. به هر حال یادمان نرود همین که انسان در آن هوای داغ مشغول جنگ شود و زخم بردارد خودش تشنگی آفرین است.
و اما در ادامه حدیث شماره 55 از تحف العقول را میخوانم:
ثلاثُ خِصالٍ مَن كُنَّ فيهِ استَكْمَلَ خِصالَ الإيمانِ : الّذي إذا رضِيَ لَم يُدخِلْهُ رِضاهُ في إثْمٍ و لا باطلٍ ، و إذا غَضِبَ لَم يُخرِجْهُ الغَضبُ مِن الحقِّ ، و إذا قَدَرَ لَم يَتَعاطَ ما لَيس لَهُ
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود :سه خصلت است كه هر كس دارا باشد، خصلتهاى ايمان را به كمال رسانده است: كسى كه چون راضى شود، رضايتش او را به گناه و باطل نكشاند و چون خشمگين شود، خشم، او را از حق به در نَبَرد و هرگاه قدرت يابد چيزى را كه از او نيست به زور نستاند.
توضیحات کوتاهی در مورد این حدیث:
گاهی اوقات وقتی انسان اوضاعش خوب میشود از حد خودش خارج شده و هر کاری بخواهد میکند ولی انسان مؤمن چنین نیست.
همچنین طبق صفت دومی که در این حدیث آمده انسان مؤمن در حین غضب از حق خارج نمیشود. این در حالی است که برخی از ما وقتی تایر ماشینمان پنچر میشود به زمین و زمان فحش میدهیم. تا حالا شنیدهاید که کسی گفته باشد امام حسین(ع) در روز عاشورا عصبانی شده باشد و از کوره در رفته باشد؟ هیچ کجا نداریم که امام حسین(ع) عصبانی شده باشد.
و اما صفت سوم این است که اگر قدرتی پیدا کردیم نخواهیم به زور، چیزی را که حق ما نیست از کسی بگیریم. پس اگر در ذهن ما بیاید که اگر من مسئول فلان اداره بودم پولی اضافه را برمیداشتم معلوم است که ایمانمان کامل نیست.