اتفاقا در علوم دیگر نیز همین گونه است. آیا خدا نمی‌توانست به گونه‌ای به انسان علم دهد که نیاز به بررسی و تحقیق نداشته باشد؟ ذات دنیا به گونه‌ای آفریده شده است که انسان باید تلاش کند و به دنبال تحقیق برود و این یعنی اینکه هر چند وقت یکبار نظرات علمی می‌تواند تغییر کند. حال سیستم قرآن نیز همین گونه است یعنی به گونه‌ای جملات را بیان می‌کند که باب تحقیق و پژوهش بسته نمی‌شود. بله آن اموری که برای قرآن خیلی اهمیت داشته است را به صورت صریح آورده است که قطعی باشد ولی بسیاری دیگر از امور به صورت مبهم بیان گردیده است تا باب پژوهش حتی نسبت به دین باز باشد. از این مطلب می‌فهمیم که اصل وجود خطا و اشتباه در دین در مواردی که نیاز به پژوهش دارد مورد پذیرش خداوند نیز هست. پس نباید از تحقیق و پژوهش در رابطۀ با دین ترسید البته به شرط اینکه مقدمات به صورت علمی طی شده باشد.