این حرف درستی است که زلزله دلیل بر خشم خدا نیست و دليل علمي دارد، و منافاتي ندارد با اينكه يك مسلمان با دلايلي كه دارد بگويد در زمانهای قبل از اسلام خدا افراد ظالمي را با زلزله نابود کرده است. زمانی خدا بر اقوامی خشم کرده و خشم خود را با زلزله اِعمال کرده است ولی این دلیل نیست که هر زلزله‌ای عذاب است. پس اینکه افرادی، جاهلانه هر زلزله یا حادثه‌ای را خشم خدا معرفی می‌کنند صحیح نیست.
اینکه خدا از دست کسی راضی است یا نه بستگی به عملکردها دارد که آیا عمل ما مطابق اوامر الهی هست یا نه؟
در زمان‌های قبلی پیامبری می‌گفته خدا یکی است و مردم را به عدالت و تقوا فرا مي‌خوانده و ظالمان او را اذیت کرده و حتی قصد کشتن او را داشتند و خدا آن ظالمان را توسط سیل یا زلزله يا… نابود کرده است ولی این دلیل بر آن نیست که هر سیلی عذاب است. امروزه اگر قومی به سیل گرفتار شدند عذاب نیست بلکه دلیل بر این است که آنها در مسير سيل خانه ساختند و کارشناسی نشده عمل كرده‌اند.
پس در مجموع سخن شما صحيح است اما استنادش به قرآن صحيح نيست؛ زيرا قرآن با صراحت در آیات 15 و 16 سوره فجر فراخي نعمت و تنگي آن را براي امتحان مي‌داند نه علامت رضايت يا غضب خدا:
فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ
و اما انسان، هنگامي كه پروردگارش او را بيازمايد و کرامت و نعمتی بخشد گوید: خدا مرا عزیز و گرامی داشت.
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ
و هنگامي كه او را بیازمايد و رزقش را برايش تنگ گرداند گوید: پروردگارم مرا خوار گردانید.
پس این آیات کاملا خلاف حرف اشکال کننده است. قرآن می‌گوید انسان از روي جهالتش اگر مورد نعمت قرار گرفت فکر می‌کند خدا او را دوست دارد در حالی که چنین چیزی صحیح نیست.