در آیه 273 سوره بقره جواب شما داده شده است:
لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُواْ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فىِ الْأَرْضِ يحَسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِيمَاهُمْ لَا يَسْئَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَ مَا تُنفِقُواْ مِنْ خَيرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ‏
[صدقاتْ‏] حقِّ نيازمندانى است كه در راه خدا [به سبب جنگ يا طلب دانش] در تنگنا افتاده‌‏اند [و براى فراهم كردن هزينه زندگى‏] نمى‏توانند در زمين سفر كنند فرد ناآگاه آنان را از شدت پارسايى وعفّتى كه دارند توانگر و بى‏‌نياز مى‌‏پندارد. [تو اى رسول من!] آنان را از نشانهاشان مى‌‏شناسى. [آنان‏] از مردم به اصرار چيزى نمى‏خواهند. و آنچه از مال [با ارزش و بى‌‏عيب‏] انفاق‏‌كنيد، يقيناً خدا به آن داناست.
از این آیه می‌فهمیم بهترین افرادی که باید به آنها انفاق شود افرادی هستند که به خاطر خدا به فقر مبتلا شده‌اند و مثلا کسب و کار را رها کرده‌اند و از مال دنیا و مقامات آن گذشته‌اند و در راه خدا فعالیت می‌کنند. حال این فعالیت یا جنگ است یا علم آموزي است يا آموزش علم به ديگران است یا ….
پس افرادی که به جای رفتن به دانشگاه و کسب عنوان مهندس یا دکتر، خود را وقف تحصیلات علوم دینی بکنند و سرزنشهای خانواده و دوستان را تحمل کنند و واقعا برای ارتقای دین وقت بگذارند یکی از بهترین مصداق‌ها برای اخذ انفاقات مردم هستند؛ زيرا چنین کسانی عملا نمی‌توانند كار ديگري داشته باشند و می‌توان از انفاقات واجب و مستحب به آنها داد.
بله معمم يا طلبه‌ای که برای علم آموزي وقت نگذارد یا در ارگان يا نهادي كار كند و مزدي بگيرد یا دیگر صفات بیان شده در آیه را نداشته باشد طبیعتا اولویتی برای اخذ انفاق ندارد.