سلام بر شما. بلا تشبيه برخي اگر در صدر اسلام بودند پنبه در گوش مي كردند و ديگران را به پنبه در گوش كردن تشويق مي كردند كه صداي پيامبر را نشنوند كه منحرف نشوند. چطور كسي چهل سال تريبون داشته و فهم خود را از پوشش در آيات قرآن گفته است ولي فرد ديگري حق ندارد به تنهايي نظرش را بگويد و مي گويند نفر مخالف هم حتما بايد باشد. خوب مگر بنده گفتم نباشد؟! شما نشست علمي بگذاريد و از چند مخالف دعوت كنيد. فقط در مقابل حرف هر نفر به بنده وقت متساوي او را بدهيد تا هر كسي وقت داشته باشد حرفش را بزند و شنوندگان هم عاقلند. تازه بنده بي حجابي را ترويج نكردم شرعي بودنش را شبهه كردم و گفتم لباس هم مي‌تواند مثل زبان عرفي باشد. باز گفتم اين مناقشات علمي هم براي اين است كه در ايران يك قاضي متدين نتواند حكم ارتداد صادر كند. بنابراين در خارج از كشور كه حكم ارتداد صادر نمي‌شود نيازي به اين بحثها نيست زيرا نمي خواهند افراد را بكشند فوقش اين است كه او را در اداره به كار نمي گيرند.
به این نکته نیز توجه شود که در عصر غيبت هيچ ميزاني براي اينكه چه نظري نظر خداست وجود ندارد چون ما هستيم و قرآن و احاديث موجود، و هر فردي از اين مجموعه نظري را مي فهمد. مثلا در بحث نماز جمعه كه آيۀ 9 سوره جمعه را داريم يكي مي فهمد به پا داشتن نماز جمعه و شركت در آن واجب عيني است يكي مي فهمد هر دو واجب تخييري است يكي مي فهمد در عصر غيبت هر دو حرام است و ديگري مي‌فهمد برپايي واجب و شركت در آن مستحب يا واجب تخييري يا مباح ديگري… از سوي ديگر ما شيعيان مخطئه هستيم و مي گوييم يا تنها يكي از اين نظرات درست است و ما نمي دانيم آن نظر درست كدام است و شايد هم همه غلط باشد و ما درست را نمي دانيم. در موضوع حجاب و پوشش اختلافها بيشتر است. پس ما بايد بدون هواي نفس ادله را بررسي كنيم و هر كسي بر طبق فهم خود عمل كند و از اتهام به يكديگر و يك نطر را نظر خدا و پيامبر دانستن اجتناب كنيم.