حضور بانوان در مجامع عمومی

حضور بانوان در مجامع عمومی

پاسخ داده شد
0
0

عرض سلام و ادب خدمت استاد عابديني بزرگوار

 وقتتون بخیر

با توجه به اتفاقات اخیر در شهر مشهد و حمله و توهین به خانم هایی که علی رغم تهیه بلیط مانع از ورودشان به ورزشگاه گردیده اند  و با عنایت به اینکه پس از تحقیق بسیار، علت مخالفت حکومت جمهوری اسلامی با حضور بانوان در ورزشگاه را متوجه نشدم در صورت امکان پاسخ دهید:

آیا حضور بانوان در مجامعی که غالب آنها مرد هستند مانع شرعی دارد؟

 عرف ایرانی و عرف اسلامی در زمان پیامبر(ص) چگونه بوده است و آیا ممانعت و مخالفتی در این خصوص از طرف ائمه اطهار وجود دارد؟

با عنایت به تاکید اسلام بر وفای به عهد، صرف نظر از مسائل حقوقی، فروش بلیط و ممانعت از ورود و ضرب و جرح و توهین با کدام یک از موازین اسلامی مطابقت دارد؟

  • شما باید برای ارسال دیدگاه شوید
پاسخ عالی
0
0

به نام خداي مهربان

سلام بر شما و آرزوي توفيق براي جناب‌عالي.

 روشن است كه در صدر اسلام ورزشگاه به شكل فعلي نبوده و فوتبال نيز پديده‌اي نوظهور است ولي در صدر اسلام اموري بوده كه به آنها بازي و سرگرمي و شادي صدق مي‌كرده و در تماشاي آن‌ها زن و مرد هر دو شركت مي‌كرده‌اند، از جمله وقتي كاروان تجارتي وارد شهري مي‌شد با طبل و ساز و انواع وسايل جذّاب و پر سر و صدا و پر هيجان مردم را جذب مي‌كردند و دين با آن مخالفتي نداشته است. بله يك بار كه كاروان تجارتي در ظهر جمعه وارد شد و مسلمانان پيامبر (ص) را در حين خطبه نماز رها كردند و به سراغ كاروان رفتند و به لهو و سرگرمي‌هاي آن و خريد اجناس مشغول شدند، خدا بر رها كردن پيامبر(ص) آنان را توبيخ كرد، نه بر لهوِ تنها و نه بر اجتماعِ زن و مرد با هم. در سوره جمعه آيه 11 آمده است: وَ إِذٰا رَأَوْا تِجٰارَةً أَوْ لَهْواً انْفَضُّوا إِلَيْهٰا وَ تَرَكُوكَ قٰائِماً قُلْ مٰا عِنْدَ اللّٰهِ خَيْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجٰارَةِ وَ اللّٰهُ خَيْرُ الرّٰازِقِينَ

هنگامی که آنها تجارت یا لهوي را ديدند به سوی آن رفتند و تو را ایستاده به حال خود رها كردند؛ بگو: آنچه نزد خداست بهتر از لهو و تجارت است، و خداوند بهترین روزیدهندگان است.

از اين آيه روشن مي‌شود كه گرد لهو وتجارت گشتن به خودي خود موجب توبيخ نيست، آنچه توبيخ دارد رها كردن پيامبر (ص) در حين خواندن خطبه است. امروزه نيز اگر خطيب حكيم و مهرباني چون پيامبر(ص) پيدا شود و در حين خطبه خواندنش افراد او را تنها بگذارند سزاوار توبيخ هستند. اما رفتن به مكانهاي لهو در بقية وقتها به خودي خود سزاوار توبيخ نيست.

لازم به يادآوري است كه هجرت به حبشه، حضور نزد پادشاه آن كشور، هجرت به مدينه، حضور در مراسم حج و عمره و منا و عرفات پيوسته با حضور مردان و زنان با هم انجام مي‌شده و كسي به اجتماع مردان و زنان با هم در آن‌جاها اشكال نمي‌گرفته است. بله در جنگها حضور زنان پر رنگ نبوده و با اين حال پيامبر(ص) در هر جنگي به قيد قرعه يكي از همسرانش را همراه خودش مي‌برده است.

بنابراين به نظر مي‌رسد حضور زنان در ورزشگاه چه با حضور مردان چه بدون حضور آنان به خودي خود منع شرعي ندارد و شادي و هلهله در حد متعارف براي مرد و زن يك حكم دارد و اگر به حد خروج از عقل برسد براي هر دو گروه ممنوع است. همچنين امكان اختصاص قسمتي از ورزشگاه به خانمها وجود دارد تا اختلاتي صورت نگيرد و خانمها مورد آزار جوانان بي‌تربيت واقع نشوند.

اما فروش بليت عرفا به معناي تعهد به جواز ورود و حفظ امنيت دارندة بليت از هنگام ورود تا هنگام خروج است و آيه قرآن در اول سوره مائده با صراحت فرموده است: يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ ای کسانی که ایمان آوردهاید! به پیمانها وفا کنید.

بنابراين متخلفان كار حرامي انجام داده‌اند و اگر سازمانها و ارگانهايي از عمل به تعهد جلو گيري كرده‌اند بايد بدانند كه اين كارشان علاوه بر حرمت خود عمل، تضعيف نظام و ايجاد بي‌نظمي در آن است كه از نظر عقلي ناپسند و از نظر شرعي نيز حرام است. و اگر اختلاف دولت و حكومت باعث چنين اتفاقي شده است بايد دانست كه اين همان دوگانگي است كه خردمندان به وجود آن در ساختار قانون اساسي و كانونهاي قدرت، هشدار داده‌اند و با اينكه اكنون حكومت و دولت با هم از نظر فكري همراهند ولي اين دوگانگي هر زمان در جايي بروز و ظهور پيدا مي‌كند و بايد با رجوع همه به سوي رأي مردم به اين دوگانگي پايان داد.

اما آزار رساندن به زنان يا كتك زدن آنان به هيچ وجهي جايز نيست؛ زيرا طبق حكم عقل و نقلْ جان، مال و آبروي انسان محترم است و چون هر فردي داراي امنيت و آزادي است سلب آنها از هر فرد و هر گروه نيازمند دليل است. حضرت علي(ع) در نامه 14 نهج‌البلاغه با صراحت از آزار و اذيت زنان نهي كرده و حتي نسبت به زناني كه به مسلمانان و فرماندهان جنگي آنان فحاشي كنند، هشدار داده كه نبايد با اذيت و آزار، آنان را به هيجان آورد، تا چه رسد به زنان مسلمان قانون‌مداري كه بليط تهيه كرده و خواسته‌اند از حق قانوني، عرفي و شرعي كه براي آنان قرار داده شده استفاده كنند.

اما اينكه گمان شده دين با مكلف كردن زنان به رعايت حجاب آنان را محدود كرده و خواسته كه آنان در اجتماع وارد نشوند گمان باطلي است؛ زيرا حجاب در آيه 58 سوره احزاب براي تمامي زنان نيست بلكه براي زنان و دختران پيامبر(ص) و بر زناني كه داراي شوهران مؤمن هستند. مي‌باشد يٰا أَيُّهَا اَلنَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوٰاجِكَ وَ بَنٰاتِكَ وَ نِسٰاءِ اَلْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَّ ذٰلِكَ أَدْنىٰ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلاٰ يُؤْذَيْنَ وَ كٰانَ اَللّٰهُ غَفُوراً رَحِيماً

ای فرهيخته! به همسرانت و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: «جلبابها [= روسریهای بلند] خود را بر خویش فروافکنند، این کار برای اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است؛ خداوند همواره آمرزنده رحیم است.

 مي بينيد كه اين حكم مربوط به زنانِ مردان مؤمن است نه مربوط به تمامي زنانِ داراي ايمان. و آيه 31 سوره نور كه خطاب به تمامي  زنهاي داراي ايمان است، فرموده: وَ قُلْ لِلْمُؤْمِنٰاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصٰارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لاٰ يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاّٰ مٰا ظَهَرَ مِنْهٰا وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلىٰ جُيُوبِهِنَّ وَ لاٰ يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاّٰ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبٰائِهِنَّ أَوْ آبٰاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنٰائِهِنَّ أَوْ أَبْنٰاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوٰانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوٰانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوٰاتِهِنَّ أَوْ نِسٰائِهِنَّ أَوْ مٰا مَلَكَتْ أَيْمٰانُهُنَّ أَوِ اَلتّٰابِعِينَ غَيْرِ أُولِي اَلْإِرْبَةِ مِنَ اَلرِّجٰالِ أَوِ اَلطِّفْلِ اَلَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلىٰ عَوْرٰاتِ اَلنِّسٰاءِ وَ لاٰ يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مٰا يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلَى اَللّٰهِ جَمِيعاً أَيُّهَا اَلْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

و به زنان با ایمان بگو نگاههای خود را فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را -جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسریهای خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار نسازند مگر برای شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان، یا زنان همکیششان، یا بردگانشان [=کنیزانشان]، یا افراد سفیه که تمایلی به زن ندارند، یا کودکانی که از امور جنسی مربوط به زنان آگاه نیستند؛ و هنگام راه رفتن پاهای خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود. و همگی بسوی خدا بازگردید ای مؤمنان، تا رستگار شوید!

مي‌بينيد كه به زنان داراي ايمان نمي‌گويد كه در محلهاي عمومي يا تفريحگاه‌ها يا محلهاي لهو و لعب نرويد تا مردان تحريك نشوند بلكه تنها از آنان مي‌خواهد كه ديده فرو كاهند همانطور كه در آيه قبلش آيه 30 از مردان مؤمن خواسته كه ديده فرو كاهند. بله از زنان مؤمنه خواسته كه زينت پنهان خود را آشكار نسازند. بنابراين تكليف كردن زنها به بيشتر از اين مقدار نيازمند دليل است و اگر دليلي نبود، اصلْ اباحه است.

از آنچه گذشت روشن شد كه آنچه از مشهد گزارش شده كه از ورود خانمها به ورزشگاه با اسم دفاع از دين جلو گيري كرده‌اند ربطي به دين ندارد و آنچه گزارش شده كه به آنان گاز فلفلي پاشيده‌اند با دين و انسانيت ناسازگار است و آنچه گزارش شده كه بليط تقلبي فروخته‌اند و به اين دليل از ورود خانمها منع شده، با اقتدار جمهوري اسلامي ناسازگار است.

 خداوند همه را به راه راست هدايت و توفيق آگاه شدن از احكام دين و عمل به قانون به همگان عنايت فرمايد.

احمد عابديني 14 /1 /1401

  • شما باید برای ارسال دیدگاه شوید
نمایش 1 نتیجه
پاسخ شما

لطفا جهت ثبت نام ابتدا یا ثبت نام کنید.

چون بازاندیشی روشی دائمی است سزاوار است نوشته ها و سخنرانی های این سایت نظر قطعی و نهایی قلمداد نشود.