این استرس‌ها وگرفتاری‌هایی که امروزه هست همیشه بوده است و در قرآن صبر را مطرح کرده است تا ثواب ببرند ولی اینکه شخص، خودکشی کند این یعنی فرد مقاومت خود را از دست داده است ولی انسان تا زنده است نباید خود را در مقابل مشکلات ببازد.
کسانی که در زندان‌های حجاج بودند یا عمار و یاسرها هیچ یک خودکشی نکردند بلکه صبر کردند. پس اینکه شخصی حیات که یک نعمت الهی است را از خود سلب کند امر مطلوبی نیست.
و اما تعبیر لا نُكَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها مربوط به عمل کردن است ولی اینکه مجوز دهیم که طرف خودش را بکشد این غیر از عمل کردنی است که تکلیف است. کسی که می خواهد خودش را بکشد می خواهد زیر بار تکلیف نرود. پس این تعبیر مربوط به اعمال است نه اینکه از این آیه مجوز خودکشی پیدا شود.
البته افرادی که در حال وفور نعمت خودکشی می کنند این کار اوج گناه است ولی کسی که به خاطر مشکلات فراوان خودکشی می‌کند شاید درجه گناهش کمتر باشد ولی ما وظیفه داریم توصیه به صبر کنیم نه اینکه اقدام به خودکشی را مجوز دهیم.
کسی که افسرده است باید دکتر رود و دارو بخورد ولی خودکشی درمان نیست بلکه پاک کردن صورت مسأله است.