در برخى آيات قرآن برای کسانی که شناخت و معرفت ندارند كلمۀ (بُكْمٌ) يعنى لال آمده است. كلماتى مثل (صُمُّ – کر) و (عُمْى – کور) دلالت بر عدم شناخت دارد ولى كلمۀ ( بُكْمٌ – لال) چه دلالتى بر عدم معرفت دارد؟
دلالت این کلمه بر عدم معرفت به این صورت است که شرائطش به جایی رسیده که حتی نمیتواند صدا بلند کند و از کسی برای کسب معرفت کمک بخواهد. عدهای حتی از زبان خود استفاده نمیکنند تا از دیگران برای رسیدن به حقیقت درخواست کنند.