پیشرفت غرب به خاطر علم است نه کنار گذاشتن حجیت کلیسا. هرکسی با علم مخالفت کند بالاخره به حاشیه می‌رود.
غربی‌ها علم را کشف کردند و کلیسا در ابتدا مخالفت کرد ولی بعداً تسلیم شد ولی قرآن تسلیم علم است. در قرآن چیزی خلاف علم نیست. بله ممکن است یک رهبر دینی حرف خلاف علم بزند ولی این خیلی کم است و این گونه نیست که بخواهیم دین و علما را کنار بگذاریم. تجربه نشان داده است که علماء نیز کم کم با علم کنار می‌آیند. من می‌گویم لزومی ندارد درگیری بین علم و دین ایجاد کنیم.
متأسفانه برخی دین‌داران خوششان می‌آید که فضای جنگی ایجاد شود. باید راهی را پیش گرفت که جنگی رخ ندهد. ما باید از تجربۀ غربی‌ها استفاده کنیم و کاری نکنیم که جنگ رخ دهد. باید قرآن را به گونه‌ای تفسیر کنیم که آرام آرام به سمت پیشرفت حرکت کنیم. پس می‌توان به آرامی نزاع را حل کرد و قرآن به گونه‌ای است که چنین امری را ممکن می‌سازد.
حتی من در حال مطرح کردن بحث چند حج در یک سال هستم. این بحث نیز آرام آرام جای خود را باز خواهد کرد. در بحث دیه باید بررسی شود که آیا واقعا مقدار دیه مربوط به زمانی نیست که مردم شتر داشته‌اند؟ اگر این‌گونه باشد مقدار دیه نیز قابل تغییر است.
به هر حال می‌خواهم بگویم نباید سراغ دعوا رفت. چیزی که در دعوا ذبح می‌شود حقیقت است. همین که برخی شبهات و نظرات جدید مطرح شود کافی است. پس من نیز درد شما را دارم ولی روشم با شما متفاوت است. باید علم را پیش برد ولی دعوا راه نینداخت.
به نظر من حتی زن می‌تواند ولایت کل جامعه را نیز داشته باشد ولی نمی‌توان این نظر را یکدفعه مطرح کرد و دعوا راه انداخت بلکه باید کم‌کم علم را رشد داد.