خیر بی‌عدالتی نیست چرا که این ویژگی نتیجۀ عملکرد خوب پدران حضرت محمد(ص) بوده است. دقت کنید که گاهی اوقات انسان کار خوبی می‌کند ولی اثرش در بچه‌هایش ظاهر می‌شود. اتفاقا در داستان موسی و خضر این مسأله هست که به خاطر یک پدر صالح، گنج دو بچۀ یتیم محفوظ می‌ماند. پس نتیجۀ کار خیر یک پدر ممکن است در زمان‌های بعد از خودش به فرزندانش برسد. حال می‌توان گفت این ویژگی‌هایی که به پیامبر(ص) رسیده است نعمت‌هایی است که اجر ابراهیم و اسماعيل و هاجر است. برخی از ما امروزه در سفر حج با وجود همۀ امکانات احساس خستگی می‌کنیم و می‌گوییم دیگر به حج نمی‌آییم ولی حضرت ابراهیم در زمانی که هیچ امکاناتی نبوده است همسر و فرزند خود را به خاطر خدا در مکه رها می‌کند. معلوم است که آنها با ما فرق دارند. پس اینها تبعیض نیست بلکه واقعا حق این نسل است که ویژگی‌های خاصی داشته باشند. ما نیز اگر خوبی کنیم حتما به نتایجش خواهیم رسید. يا خودمان يا فرزندانمان.