بله، به آیۀ زیر توجه کنید:
وَ مِنْ ءَايَاتِهِ أَن يُرْسِلَ الرِّيَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَ لِيُذِيقَكمُ مِّن رَّحْمَتِهِ (روم-46)
و از آيات (عظمت) خدا اين است كه بادها را بعنوان بشارت‌گرانى مى‏فرستد و تا شما را از رحمتش بچشاند.
شاهد مثال ما عبارت لِيُذِيقَكمُ مِّن رَّحْمَتِهِ است. ذوق یعنی چشاندن که اشاره به اندک بودن دارد و (مِن) در مِن رَّحْمَتِهِ تبعیضیه است که باز اشاره به اندک بودن دارد و این دو در کنار هم اشاره‌ای است به اینکه این رحمت دنیوی که در آیۀ مورد بحث بیان شده است فوق اندک است و چیز بسیار اندکی از رحمت‌های بسیار زیاد الهی است.
فرض کنید که وارد یک رستوران می‌شوید که هزاران نوع غذا در آن هست و چشیدن برخی از آنها شما را سیر می‌کنددر حالی که چشیدن هر غذا نسبت با کل آن غذا و آن غذاها چه نسبتی است؟!
حال نعمت باد که هوا را تلطیف می‌کند و آلودگی‌ها را می‌برد و به دنبال آن باران می‌آید و در پس آن رحمتهای بسیاری به ما می‌رسد که حیات ما به آن بستگی دارد: وَ جَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَ شىٍ حَىّ‏ (انبياء-30) چنین رحمتی با توجه به آیۀ مورد بحث نسبت به کل رحمت الهی بسیار اندک است و در نتیجه ثابت می‌شود رحمت الهی واقعا گسترده است که چنین نعمت بزرگی مثل باد فقط قسمت کوچکی از آن است.
پس باز مشاهده کردیم آنچه که در روایات به آن اشاره شده است اگر دقت کافی در قرآن داشته باشیم از قرآن نیز بدست می آید.
حتی از آیات قرآن استفاده می‌شود عذاب الهی که خدا در دنیا به بندگان می‌رساند نسبت به آن عذابی که نزد خود اوست چیز بسیار ناچیزی است و اگر می‌خواست کل عذابش را به بندگان برساند معلوم نبود که چه می شد؟ این نکته نیز از ریزه کاری‌های قرآن بدست می‌آید. مثلا راجع به عذاب در آیه 41 سوره روم این تعبیر آمده است که: لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِى عَمِلُواْ. در این عبارت نیز راجع به عذاب از ریشۀ (ذوق) استفاده شده که اشاره به اندک بودن عذاب دارد و همچنین کلمۀ (بعض) نیز اشارۀ دیگری به اندک بودن است که روی هم، فوق اندک را می‌رساند.