چرا خداوند با وجود علم مطلق خود، در قرآن از واژۀ (اَو) استفاده کرده است؟

چرا خداوند با وجود علم مطلق خود، در قرآن از واژۀ (اَو) استفاده کرده است؟

پاسخ داده شد
0
0

چرا گاهى اوقات خداوند در قرآن مطالبش را با (اَو) آورده است مثلا مى‌گويد: وَ مَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلَّا كلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ يعنى و كار برپا كردن قيامت براى او جز مانند يك چشم بر هم زدن يا نزديك‏تر از آن نيست.
آيا بالاخره كار قيامت مانند چشم به هم زدن است يا نزديك‌تر؟ آیا خود خدا هم نمی‌داند؟

  • شما باید برای ارسال دیدگاه شوید
پاسخ عالی
0
0

تردید در این موارد از طرف گوینده به خاطر شنونده است. چون علت و معلول تنها تقدم و تاخر ذاتی دارند. شبیه چنین تعابیری را در عرف خودمان فراوان داریم. گاهی اوقات چون شنونده درک بالایی ندارد دو مثال برای او می‌زنیم و می‌گوییم هرکدام را که بفهمی کافی است. در اینجا نیز خداوند می‌خواهد بگوید ایجاد قیامت برای من و زنده کردن مردگان سخت نیست و مثل چشم بر هم زدنی است که شما دارید. چطور اراده چشم بر هم زدن برای شما همان و تحقق آن که همان. پس همانگونه که شما برایتان چشم به هم زدن هیچ کاری ندارد، برای من نیز برپایی قیامت هیچ کاری ندارد. حال این مثال را معمولا می‌فهمیم ولی خداوند در کنار این مثال می‌گوید حتی اگر بتوانی بفهمی که کاری آسان‌تر از چشم بر هم زدن داریم همان را تصور کن.
پس خداوند دو مثال زده است که بشر هر کدام را که توانست تصور کند و البته مثال دوم کامل‌تر است.

  • شما باید برای ارسال دیدگاه شوید
نمایش 1 نتیجه
پاسخ شما

لطفا جهت ثبت نام ابتدا یا ثبت نام کنید.

چون بازاندیشی روشی دائمی است سزاوار است نوشته ها و سخنرانی های این سایت نظر قطعی و نهایی قلمداد نشود.