در آيه 64 سوره انفال آمده است:
يَأَيهُّا النَّبىُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
در اين عبارت اگر مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ عطف بر الله باشد معنا اين چنين مى‌شود: اى پيامبر! خدا و مؤمنانى كه از تو پيروى مىكنند براى تو بس است.
ولى اگر مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ عطف بر كاف در (حسبك) باشد معنا چنين مى‌شود: اى پيامبر! خدا براى تو و مؤمنانى كه از تو پيروى مىكنند بس است.
كداميك از اين دو معنا صحيح است؟
معنای دوم صحیح و با توحید سازگار است و با آیۀ أَ لَيْسَ اللَّهُ بِكاَفٍ عَبْدَهُ(زمر-36 ) سازگار.
علاوه بر این، شبیه تعبیر آیه 64 سوره انفال در آیه 20 سوره آل عمران وجود دارد:
أَسْلَمْتُ وَجْهِىَ لِلَّهِ وَ مَنِ اتَّبَعَنِ يعنى من و همه پيروانمْ وجود خود را تسليم خدا كردهايم.
در این آیه نیز مَنِ اتَّبَعَنِ عطف بر ضمیری است که به پیامبر برمی‌گردد نه عطف بر الله و این مویدی است که عبارت مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ نیز عطف بر ضمیری است که به پیامبر برمی‌گردد نه عطف بر الله.
لطفا جهت ثبت نام ابتدا وارد شوید یا ثبت نام کنید.