هدایتها و ارزشها

تنها همین جا

احمد عابدینی

سورهٔ كوثر، كوچك‌ترین سورهٔ قرآن است كه حدوداً یك سطر از قرآن را به خود اختصاص می‌دهد و تقریباً ده كلمه دارد؛ با این حال سوره‌ای است كه با آن نیز تحدّی صورت گرفته‌است.تحدّی، یعنی اعلام عمومی،و این كه هر كس می‌گوید قرآن از نزد خداوند نیست، نظیر سوره‌های قرآن بیاورد1 كه شامل سورهٔ كوثر نیز می‌شود.اگر انسان‌ها ـ حتی با كمك وسایل و تكنولوژی پیشرفته و یا با كمك جن و غیر آن ـ نتوانند، نظیر آن را بیاورند ـ كه تا كنون نتوانستند ـ در مقابل فریاد مبارزه‌طلبی قرآن شكست خورده‌اند.

حال سخن این است كه مگر این سوره چه چیزی دارد كه به آن ویژگی خاص بخشیده و آوردن نظیری برای آن را ناممكن ساخته‌است؟

همان‌گونه كه مكرر بیان شده‌است، شناخت تمامی ابعاد یك سوره، تاكنون برای هیچ یك از مفسّران ، محققان و قرآن‌پژوهان حاصل نگشته و هیچ یك از آنان  به تمامی راز و رمزهای یك سوره پی‌نبرده‌اند و آن چه برایشان آشكار گشته، در مقابل آن چه هنوز در خِفا مانده، اگر كمتر نباشد،بیش‌تر نیست.

مثلاً در همین سوهٔ كوثر فهمیده‌اند كه كلمات، اعم از اسم و فعل‌هایی كه در این سوره به كار رفته، هیچ یك، در هیچ جای قرآن به‌این صورت به كار نرفته‌است.به عبارت دیگر، تمامی اسم‌ها و فعل‌های این سوره، در تمامی قرآن منحصر به فرد است.«اعطیناك»، «الكوثر»، «فصل»، «لربك»، «وانحر»، «شانئك» و‌«الابتر» همه،‌الفاظی هستد كه تنها در این سوره به كار رفته‌اند.حتّی لفظ «ربك» كه‌در قرآن  242 بار به كار رفته،به صورت «لِربكَ» تنها در همین سوره آمده‌است.

انحصاری بودن كلمات این سوره، حتماً نشانه و رمزی از بی‌همتایی معنای «كوثر» می‌باشد و دلالت می‌كند كه «كوثر» هر چه باشد ـ اعم از حوض كوثر یا نهری در بهشت یا خیر و خوبی فراوان و یا… ـ‌‌ بی‌همتا، بینظیر و بی‌بدیل است.

این گونه تعامل لفظ با معنی، خود یكی از اعجاز‌های قرآن می‌باشد كه باید در جای جای قرآن مورد دقّت قرار گیرد.

1.اشاره به آیه 23 ازسورهٔ بقره‌است.