اصل بودن عفاف و ابزار بودن پوشش

اصل بودن عفاف و ابزار بودن پوشش

اصل بودن عفاف و ابزار بودن پوشش
در دین و نزد عقل و اخلاق و تمامی جامعه، عفاف امر پسندیده‌ای است و شکی در آن نیست. اما اینکه عفاف چگونه حاصل می‌شود محل بحث است.
ممکن است گفته شود که عفاف با پوشش بیشتر حفظ می‌شود. در واقع پوشش وسیله‌ای است برای رسیدن به عفاف.
اما آیا پوشش تنها راه انحصاری برای ایجاد عفاف است یا راه‌های دیگری نیز هست؟ همچنین آیا در شرائط خاص ممکن است از وسیله‌ای که ابزار رسیدن به هدفی است سوء استفاده شود و در صورتی که این‌گونه باشد راه مقابله با آن چگونه است؟
در مورد سؤال اول باید گفته شود که پوشش تنها ابزار منحصر برای رسیدن به عفاف نیست، همانطور که نوشتن قرض بر روی کاغذ و گرفتن دو شاهد تنها راه اطمینان در بحث دیون نیست بلکه به خصوص امروزه دوربین مدار بسته و پرینت بانکی می‌تواند جایگزین آن راه‌ها شود.
حال همین بحث در مورد حجاب مطرح است. امروزه اگر در جایی دوربین مدار بسته‌ای باشد که مرد متعرض زن نشود همین کافی است. همچنین فرهنگ افراد بالا رفته است و مثلا زن و مردی که هر دو دکتر یا مهندس هستند به دید نر و ماده به هم نگاه نمی‌کنند. پس بالا رفتن فرهنگ می‌تواند ابزاری برای ایجاد عفاف باشد.
بله زمانی که فرهنگ پایین بوده است می‌توان گفت پوشش لازم بوده ولی این امر برای هر زمانی نیست.
پس ممکن است آیات حجاب مثل آیات احکام دیون باشد.
و اما ممکن است زمانی از حجاب سوء استفاده شود مثل اینکه در کشور ما انقلاب را با حجاب مرتبط می‌کنند در حالی که ما هدفمان از قیاممان عدالت و رفع تبعیض بود و اصلا هدف حجاب نداشتیم.
حال ممکن است افرادی مخالف حجاب هم نباشند ولی وقتی مشاهده می‌کنند حکومت از حجاب سوء استفاده می‌کند روسری از سر بردارند تا اعتراض خود را به تحریف اهداف انقلاب 57 اعلام کنند. در واقع با کار بدی از کار بدتری جلوگیری کنند. چنین چیزی در اسلام سابقه دارد.
جالب است که بدانید که پیامبر(ص) قبل از جنگها سفارش می‌کرد که درختان را نبرید ولی در موردی امر دائر مدار این بود که آدم کشته شود یا چند درخت بریده شود، پیامبر به بریدن درختان امر کرد و درختانی بریده شد و خدا کار پیامبر (ص) را تأیید کرد. پس در شرائطی ممکن است کاری که فساد بوده است برای جلوگیری از فساد بالاتر انجام شود مثل بریدن چند درخت برای جلوگیری از کشته شدن انسان‌ها.
حال گروهی با نام اجرای عدالت حاکم شدند ولی عدالت را رعایت نکردند و هدف انقلاب را از عدالت به حجاب تغییر دادند. در چنین شرائطی برداشتن حجاب ممکن است برای مبارزه با این انحراف عمدی باشد. در واقع با این کار می‌خواهند اعلام کنند چرا قیمت دلار این چنین شده است؟ تا شکاف طبقاتی بیشتر شود؟ چرا تحصیلات من برای من فایده ندارد؟
پس نمی‌توان به این جوانان تهمت بی‌دینی زد. در کشور اهداف انقلاب را تحریف کرده و هر اعتراضی را مارک سیاسی زدند و آن را براندازی دانستند و اینگونه راه‌های اعتراض را بسته‌اند و هرکسی حرفی زد مورد محدودیت قرار گرفت و همین امر عاملی برای سر بر آوردن این گروه شد که شعارهای اعتراضی به گونۀ متفاوت و اعمال اعتراضی به سبک متفاوت ابراز کنند.
پس معترضان ضد دین نیستند بلکه ضد بی‌عدالتی هستند. اگر عدالت فراهم شد مسأله حل می‌شود.
اگر تمامی مسئولان تنها دو ماه تمامی درآمد خود را به صورت متساوی با تمامی حقوق بگیران تقسیم کنند جامعه راضی می‌شود. در واقع جامعه به درصد بسیار پایینی از عدالت راضی است ولی این مقدار هم از مردم دریغ شده است.
همین سود سهام عدالتی که داده‌اند پول چقدر گوشت است؟
نظر من این است که اگر حتی درصد بسیار کمی از عدالت ایجاد شود کشور رو به رشد خواهد رفت.
به امید اینکه حداقلهایی از عدالت در کشور ما برقرار شود تا شاهد اتفاقات ناگوار نباشیم.

براي مشاهده مقالات استاد عابديني به پيج تلگرام استاد سر بزنيد.

 

 

3.6 5 رای ها
رأی دهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی ترین
تازه‌ترین بیشترین واکنش نشان داده شده(آرا)
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده تمام نظرات