در آیه دوم سخن از حبط عمل است که كيفري بسيار بزرگ است و با گناه كوچكي مثل بلند صحبت کردن با رسول خدا (ص) یا در نزد ایشان صدا را بالا بردن، مناسبتى ندارد.

ولی اگر گفته شود دین آمد تا عقل را برجسته کند و به میدان بیاورد و احساسات مخرب جنگ افروز را به عقب براند، در این صورت این کار آنان که بدون دليل و بر اساس توطئه ديگران، شعار «جَنگ جَنگ» بدهند و از احساسات پیروی کنند، معنایش این است که پیام دین را که پیروی از عقلانیت است، نگرفته اند؛ پس اعمالشان از اول تباه بوده و ارزش نداشته است؛ زیرا خداوند نیازی به نماز و روزه ندارد و دستور به این اعمال برای انسان‌سازی، تمرین صبر و عاقلانه کار کردن است.

احساسي عمل کردن افرادْ نشان دهنده این است که نماز و روزه بر آنان اثر مثبتی نگذاشته است، پس اعمالشان حبط است، يعني از اول تباه بوده است.

پس باید صدای برخاسته از احساسات را فرو کاست، در غیر این صورت بیانگر این است که عقل نتوانسته است احساسات را کنترل کند، يعني عقل پرورش نيافته است.

بنابر آنچه بیان شد، وجه تعبیر کردن رسول خدا (ص) در آیه اول و نبی در آیه دوم این باشد که ای مردم رسول خدا(ص) چون رسول است کارهایش صحیح است و خدا نمی گذارد او به راه باطل یا ناپسند برود و چون نبی يا نخبه و فرهیخته است از تكليف شانه خالي نمي‌كند و کار احساسی و غیر صحیح انجام نمی دهد و در این صورت دلیلی ندارد که بخواهید او را به کاری وادار یا تحریک کنید یا مقابل عمل انجام شده قرارش دهید.

از آنچه گذشت معنای آیه سوم روشن می‌شود و آن اینکه اگر در مورد کاری جمعیت فراوانی با احساس چیزی می‌گویند و رسول خدا که متصل به وحی است راه دیگری می‌پیماید افرادی که در این حال پیرو پیامبر شوند افراد با تقوا هستند.

إِنَّ اَلَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوٰاتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اَللّٰهِ أُولٰئِكَ اَلَّذِينَ اِمْتَحَنَ اَللّٰهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوىٰ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِيمٌ  ﴿الحجرات‏، 3﴾

آنها که صدای خود را نزد رسول خدا کوتاه می‌کنند همان کسانی هستند که خداوند دلهایشان را برای تقوا خالص نموده، و برای آنان آمرزش و پاداش عظیمی است!

دقت شود که آیه نمی‌گوید در امور اعتقادی تابع بی چون و چرا شوید؛ زيرا در امور اعتقادي بايد با پرسش و اشكال به يقين رسيد، بلكه آيه می‌گوید در امور جاري جايي که حق و باطل را نمی‌دانید صدا فروکاهید. بله در موردی که گروه فراوان با احساسات، بر اساس گزارش یک نفر، می‌خواهند اقداماتی انجام دهند اما رسول خدا دقیقاً در همین مورد خلاف آن احساسات می‌گوید و عمل می‌کند، انسان با تقوایی که قلبش امتحان پس داده است در همین مورد نزد پیامبر صدا فرو می‌کاهد و تسليم نظر اوست نه تسليم نظر اكثريتي كه جنگ طلب هستند.

بله کاستن معمولی صدا در حالت عادي نباید اجر عظیم داشته باشد، ولی کاستن صدا در جایی که گروهی از بزرگان با جمعيت فراوان و با احساسات جنگ طلبي مي‌كنند و پیامبر به تنهايي بر خلاف احساسات دعوت به صبر می‌کند يا به حجره پناه مي‌برد، کاستن از صوت در این وقت یعنی قبول داشتن كامل پیامبر، و این ارزشمند است.