اكنون با اين مقدمات به آيه 6 مي‌رسيم.

يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جٰاءَكُمْ فٰاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصِيبُوا قَوْماً بِجَهٰالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلىٰ مٰا فَعَلْتُمْ نٰادِمِينَ  ﴿الحجرات‏، 6﴾

ای مسلمانان! اگر شخص فاسقی خبری برای شما بیاورد، [با احساسات با آن برخورد نكنيد، بلكه] درباره آن تحقیق کنید، مبادا [از روي احساسات تند] به گروهی از روی نادانی آسیب برسانید و از کرده خود پشیمان شوید!

مفسران آیه را اينگونه شرح کرده‌اند كه گروهي از بني المصطلق نزد پيامبر آمدند و از او نماينده‌اي خواستند كه زكاتهاي آنان را تحويل بگيرد و براي آن روز خاصي مشخص شد و پيامبر نماينده‌اي به سوي آنان فرستاد و آنان در آن روز خاص جمع شدند و براي استقبال از نمايندۀ پيامبر از محلشان بيرون آمدند، نمايندۀ پيامبر يعني ولیدبن عقبه گمان كرد كه اين كسان قصد جانش را كرده‌اند و فرار كرد و به نزد پيامبر آمد و گفت بني المصطلق قصد جانم را كرده بودند.

اشکالی که به سخن آنان وارد است این است که گمان بد بردن و بیان آن فسق نیست؛ زیرا بسیاری از افراد گمان مي‌كنند یا تحلیل می‌کنند و بيان می‌کنند. تعبیر فاسق نشان می‌دهد که او از عمد نشسته و دروغي ساخته است تا مسلمانان مدینه را به جنگ قبیله بنی المصطلق وادار کند و با این کار انتقام خود را از آنان بگیرد. پس او توهّم نزده که بیمار باشد و نیاز به درمان داشته باشد بلکه او فکر کرده و نقشه كشيده و براي ايجاد جنگي بزرگ برنامه‌ریزی کرده است، پس فاسق است و خبری که ساخته‌ی ذهن بیمار او است، دروغ است.