سبد خرید شما خالی است.
برای شنیدن فایل صوتی این سخنرانی وارد لینک زیر شوید:
↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓
متن پیاده شده این سخنرانی
توصیه‌های مربوط به ماه محرم – در جمع طلاب
توصیه می‌شود مقاله‌ای که از بنده در مجلۀ بینات با نام «تجلی کلام الهی در سخنان حسین بن علی(ع)» چاپ شده است را مطالعه و در منبرها از آن استفاده کنید. در این مقاله هر جایی که امام در طول حرکتش از مدینه تا کربلا به آیه‌ای از قرآن تمسک کرده است را با برداشت امام از آن آیه آورده‌ام.
سعی شود در ماه محرم در منبرها، هم از امام حسین(ع) استفاده شود و هم از قرآن تا منبرها محتوا داشته باشد. منبرها را با مطالب تکراری طی نکنید. فراموش نکنید که وقت مردم، عزیز است و ما باید در قیامت جواب‌گو باشیم. همچنین باید توجه کنید که ما روحانیون به عنوان افراد بی‌سواد معرفی نشویم.
حرف‌هایی که در رادیو و تلویزیون زده می‌شود را همه می‌دانند. شما چیزهایی را بگویید که در خانه‌ها کسی از آن مطلع نیست.
پس یا آیات قرآن معنا شود و یا اگر می‌خواهید زندگی امام حسین(ع) را بگویید پیشنهاد می‌دهم که از کتاب ارشاد شیخ مفید استفاده کنید.
در این کتاب تاریخ زندگی امامان بیان شده است و تاریخ زندگی امام حسین(ع) مفصل‌تر از بقیه آمده است.
در این کتاب عاقلانه‌ترین تفسیر از زندگی امام حسین(ع) بیان شده و کم‌تر با خرافات آمیخته شده است.
متأسفانه در زندگی امام حسین(ع) اضافات زیادی به وجود آمده است. به هر حال شیخ مفید از بزرگان شیعه است و سعی شود از کتاب ایشان استفاده شود.
آنقدر امام حسین(ع) را با خرافات شناسانده‌اند که خود زندگی ایشان مخفی شده است. پس اگر شما در منبرهایتان از این کتاب استفاده کنید خیلی خوب است تا مردم با زندگی این امام آشنایی پیدا کنند.
نکتۀ دیگر اینکه نهضت امام حسین(ع) باید یک نهضت عاقلانه معرفی شود. پس در منابر خرافاتی را به امام نسبت ندهیم که غیر عقلی باشد. مثلا می‌گویند آب نبود و جوانان می‌پرسند چرا چاه نکندند تا به آب برسند؟ مگر نزدیک آنها آب نبود؟
جالب است که در خیمه‌ها آب بوده است تا جایی که شب عاشورا غسل نیز کرده‌اند. بله در روز عاشورا آب هم باشد بالاخره جنگ تشنگی می‌آورد و سختی‌های خود را دارد.
پس باید نهضت امام حسین(ع) را عاقلانه به مردم معرفی کرد. باید به مراجع معتبر تاریخی مراجعه کنیم و از آنها برای منبرها استفاده کنیم.
همچنین نباید کار امام حسین(ع) را به گونه‌ای جلوه دهیم که از الگو بودن بیفتد. امام حسین(ع) با چراغ دین و عقل پیش رفت و ما هم باید با این دو چراغ پیش رویم. اینکه گفته شود خداوند نامه‌ای سر بسته به امام حسین(ع) داده که بدون فکر باید به آن عمل می‌کرده صحیح نیست.
مگر امام نفرموده است: «لکم فیّ اسوة»: برای شما در من اسوه است.(وقعة الطف، ص172)
پس باید به گونه‌ای نهضت امام حسین(ع) معرفی شود که بتوان از آن الگو گرفت.
بنابراین سعی کنیم در منابر حرف‌های عقل‌پسند و شرع‌پسند و جوان‌پسند بزنیم.