برای شنیدن این سخنرانی وارد لینک زیر شوید:

↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓

لینک این سخنرانی

(ممکن است برای باز شدن این لینک قدری منتظر بمانید. سعی کنید فیلترشکن خود را خاموش کنید.)

متن پیاده شدۀ این سخنرانی

سخنرانی ماه محرم

موضوع: آسیب‌های اخلاقی جهالت، تحلیل عاقلانه نهضت امام حسین(ع)

بحث ما پیرامون آسیب‌های اخلاقی از منظر قرآن است که چه چیزی برای اخلاق ما بد است و توضیح دادیم مواردی مثل تفاخر و تکاثر و حرص و …. جزو آسیب‌های اخلاقی است که ضررهای زیادی برای انسان دارد.

یکی دیگر از این آسیب‌های اخلاقی، جهالت است که به معنای نفهمی است و یکی از مصادیق جهالت، انجام کار حرام است. در قرآن کریم در داستان یوسف آمده است:

قٰالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمّٰا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ وَ إِلاّٰ تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَ أَكُنْ مِنَ الْجٰاهِلِينَ  ﴿يوسف‏، 33﴾

یوسف گفت: پروردگارا! زندان نزد من محبوب‌تر است از عملی که مرا به آن می‌خوانند، و اگر نیرنگشان را از من نگردانی به آنان رغبت می‌کنم و از جاهلان می‌شوم.

از این عبارت می‌فهمیم رفتن به دنبال گناهان جنسی جهالت است. مواظب باشیم شیطان ما را فریب ندهد. امروزه با این همه بیماری و ویروس شاید اولین گناه، آخرین گناهمان باشد. همچنین ممکن است توطئه‌ای در کار باشد. بی خود نیست که اینقدر افرادی، خود را عرضه می‌کنند. شاید توطئه‌ای در کار است. پس مواظب باشیم از راه شرع منحرف نشویم.

یادمان نرود بهترین دوست ما خداست و شاهدش این همه نعمت‌هایی است که به ما داده است. حال اگر به ما گفته است دنبال فساد جنسی نرو و بجای آن ازدواج کن حتما ما را دوست دارد.

یوسف عاقل است و می‌داند این زن‌ها شوهر دارند و می‌توانند برای او دردسر ساز شوند. پس عاقلانه تصمیم می‌گیرد.

با این صحبت‌ها باید متوجه شده باشید که عابدینی ارتباط دختر و پسر را قبول ندارد. من گفته‌ام دختر و پسر باید در کودکی کنار هم باشند و پس از اینکه بزرگ شدند ازدواج کنند. پس اشتباه صحبت‌های من را متوجه نشوید.

و اما دربارۀ نهضت امام حسین(ع) نظرت متفاوتی وجود دارد: برخی می‌گویند عشق محض است و کار عقل نیست و کار فقه هم نیست. برخی می‌گویند امام حسین(ع) کشته شد تا گناهان امت بخشیده شود مثل نظر مسیحیان که می‌گویند حضرت عیسی به صلیب کشیده شد تا گناهان مردم بخشیده شود. امروزه نیز بعضی می‌گویند ما برای امام حسین(ع) اشک می‌ریزیم تا ایشان برای ما شفاعت کند و گناهان ما بخشیده شود.

و اما بنده به عنوان کسی که هیچ گاه کار اجرایی نداشتم و همیشه در حال مطالعه بوده‌ام و حتی در جبهه نیز مطالعه را ترک نکردم و هر سال نیز نهضت امام حسین(ع) را در ایام محرم مطالعه می‌کنم به این نتیجه رسیدم که نهضت امام حسین(ع) از شروع تا پایانش هیچ نقطۀ غیر عقلائی و هیچ نقطه‌ای که مخالف فقه باشد ندارد بلکه همه‌اش روی حساب و منطق بوده و امام تمام احتیاط‌های سیاسی و اجتماعی و عرفی را رعایت کرده است.

بنده در کتاب زوایای ناپیدای نهضت امام حسین(ع) چندین مقاله آورده‌ام که همگی اثبات کنندۀ این مطلب است. به عنوان نمونه اینکه «چرا امام حسین(ع) زن و بچه‌اش را به همراه خودش برد؟» کاری عاقلانه بوده است. همچنین اینکه «چرا امام حسین(ع) بر خلاف امام حسن(ع) ترور نشد؟» دلالت بر این دارد که امام چنان عاقلانه پیش رفت که یزید نتوانست او را ترور کند. مورد دیگر این است که امام چنان سیاستی اندیشید که زن و بچه‌اش مورد تجاوز قرار نگیرند.

به هر حال در مجموع می‌خواهم بگویم وقتی نهضت امام حسین(ع) دقیقا مطالعه شود متوجه خواهیم شد که امام کاملا عاقلانه رفتار کرده است. مثلا وقتی خبر مرگ معاویه به مدینه رسید و امام را به فرمانداری خواستند ایشان بر خلاف عبدالله بن زبیر به فرمانداری رفت و البته نیروهایی از خودش را برای احتیاط با خود برد که اطراف فرمانداری باشند. وقتی هم وارد شد و خبر مرگ معاویه را به او دادند فرمود: «انا لله و انا الیه راجعون» و وقتی از او بیعت خواستند به آنها گفت اگر بحث بیعت است باید جلو مردم باشد و الآن فایده ندارد. خلاصه با این تدبیر از آن جلسه بیرون آمد و چند روز بعد به سمت مکه رفت. برای خروج، خانواده را هم برد تا کسی شک نکند و او را متهم نکند که می‌خواهد مقابل حکومت بایستد و البته با خواندن آیه‌ای از قرآن به اطرافیان فهماند که کار خطرناک است. او بر خلاف عبدالله بن زبیر که از بیراهه به مکه رفته بود از همان راه‌های عادی رفت. در مکه نامه نگاری‌هایی انجام داد ولی با لو رفتن این نامه‌نگاری‌ها حکومت قصد ترور امام را کرد و امام، هشتم ذی الحجة از مکه خارج شد و به خاطر دعوت کوفیان به سمت کوفه رفت چرا که هیچ جای دیگری برای رفتن نداشت. امام آرام آرام به سمت کوفه می‌رفت و اخبار را نیز دنبال می‌کرد تا ببیند بالاخره رفتن به کوفه صلاح است یا نه تا اینکه خبر شهادت مسلم به امام رسید. وقتی امام متوجه شد مردم کوفه حمایت نمی‌کنند اصحاب را جمع کرد و حتی این بحث مطرح شد که به مکه برگردند ولی بچه‌های عقیل گفتند باید پیش برویم و انتقام بگیریم. امام با اصحابش پیش رفتند و هر جا می‌رسیدند آب بر می‌داشتند تا اینکه با لشگر حرّ رو به رو شدند. وقتی به لشگر حرّ رسیدند به آنها و حتی اسبانشان آب دادند. همین مهربانی نتیجۀ خود را داد تا جایی که وقتی موقع نماز شد لشگر حرّ حاضر شدند پشت سر امام نماز بخوانند.

خلاصه اینکه اگر داستان نهضت امام حسین(ع) را کامل مطالعه کنید متوجه می‌شوید تمام مراحل عاقلانه بوده است. پس نباید فقط به صورت احساسی به نهضت امام حسین(ع) نگاه کرد. کسی فکر نکند کارهای امام حسین(ع) از روی احساسات و عدم تخصص بوده است.