سبد خرید شما خالی است.
برای شنیدن فایل صوتی این سخنرانی وارد لینک زیر شوید:
↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓
(ممکن است برای ورود به این لینک قدری منتظر بمانید. سعی کنید فیلترشکن خود را خاموش کنید)
متن پیاده شدۀ این سخنرانی
سخنرانی ماه محرم
در این جلسه می‌خواهم پیرامون آثار دوستی صحبت کنم که اگر با خدا دوست بودیم چه آثاری دارد یا اگر با همسر و فرزند و همسایه دوست بودیم چه آثاری به ما می‌رسد.
دقت کنید که تصور حادثۀ کربلا برای ما خیلی سخت و بلکه محال است. اینکه تعداد کمی توسط حدود 20 هزار نفر محاصره شده بودند و برخی از آنها شرائط رفتن هم داشته‌اند ولی اینکه نمی‌روند اثر دوستی است. وقتی امام حسین(ص) با اصحابش دوست بوده اصحاب نمی‌توانسته‌اند از ایشان دل بکنند.
غلام امام حسین(ع) به نام جون توسط امام آزاد می‌شود و به او می‌گوید برو ولی جون می‌گوید چون من سیاهم آیا می‌خواهی من را از خود برانی؟ این آثار دوستی است.
وقتی خبر شهادت مسلم به امام رسید ایشان سخنرانی کردند و فرمود مردم از ما دفاع نخواهند کرد. در اینجا افرادی که دوست واقعی امام حسین(ع) نبودند پراکنده شدند ولی دوستان امام حسین(ع) تا شب عاشورا باقی ماندند. حتی شب عاشورا امام بیعت را از آنها برداشت و گفت بروید ولی هیچ کس از امام دل نمی‌کند.
حتی فرزند امام حسن(ع) به نام عبد الله که نه سال داشت به یاری امام حسین(ع) آمد و در دفاع از امام دستش قطع شد.
اینها همه آثار دوستی است. نیاز جامعۀ ما دوستی است. اگر بین افراد جامعه دوستی برقرار بود آیا اینقدر پرونده دداگاه داشتیم؟ جالب است که اهل بیت پیامبر(ع) حتی پس از اسارت نیز از یکدیگر جدا نشدند. پس اهل بیت اینگونه با هم متشکل ومتحد بودند.
اگر دوستی در جامعه گسترش یابد بسیاری از مشکلاتی که الآن داریم وجود نداشت.
الآن بحث است که کردهای عراق قصد استقلال دارند و ما ایرانیان می‌ترسیم که با این روش شاید کردهای ما نیز بخواهند مستقل شوند. این در حالی است که اگر مهربانی کرده بودیم اصلا از این چیزها نمی‌ترسیدیم.
ما امروزه مشاهده می‌کنیم که برای اقوام مختلف لطیفه می‌سازیم و از این طریق یکدیگر را مسخره می‌کنیم و این گونه دوستی‌ها از بین می‌رود.
حتی مسئولان ما چون با مردم دوست نبوده‌اند موجب شده‌اند که مردم از آنها فاصله بگیرند.
از همۀ اینها معلوم می‌شود که ما از امام حسین(ع) درس نگرفته‌ایم.
در این ایام محرم این را از امام حسین(ع) یاد بگیریم که همه با هم دوست بشویم. حکومت سعی کند با مردم دوست شود تا مردم نیز به حکومت نزدیک شوند.
و اما بعضی وقت‌ها کارهای خوبی که می‌توان عامل دوستی باشد بد انجام می‌شود و تازه دشمنی ایجاد می‌کند. شهر ما 2500 شهید دارد که در بین آنها انواع مختلفی وجود داشتند. عده‌ای عاشق شهادت بودند. عده‌ای حتی سر دادند. شهدا مقام بالایی دارند ولی نباید خوبی‌هایشان به گونه‌ای بیان شود که تازه زدگی ایجاد شود. شهداء می‌توانند عاملی برای دوستی باشند ولی جهالت‌ها عاملی می‌شود که تازه دشمنی ایجاد شود.
امیدوارم اموراتمان بجای احساسات به امور عاقلانه تبدیل شود. باید مطالعه کنیم تا عقل رشد کند. مردم بجای مطالعه و فکر اهل گوش دادن هستند و سمعی و بصری شده‌اند و رسانه‌ها که این را فهمیده‌اند سعی می‌کنند با انواع امکانات صوتی و بصری مردم را از فکر و مطالعه دور کنند.
و اما در آخر به این سؤال جواب دهم که شخصی پرسیده است شما روحانیون از فقر مردم بی اطلاع هستید.
در جواب باید بگویم یادم هست یک روز همسرم به من گفت چند عدد نان بخر و من پول نان نداشتم. دقت کنید و روحانیون مستقل را با روحانیونی که در ارگان‌ها هستند فرق بگذارید و فکر نکنید روحانیونی که در حوزه هستند جیبشان پُر است.