سبد خرید شما خالی است.
برای شنیدن فایل صوتی جلسه سی و پنجم شرح دعای ابوحمزه وارد لینک زیر شوید:
↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓
(ممکن است برای باز شدن این لینک قدری منتظر بمانید. سعی کنید فیلترشکن خود را خاموش کنید)
متن پیاده شدۀ این جلسه
جلسه سی و پنجم شرح دعای ابوحمزه
اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِناتِ الْأَحْياءِ مِنْهُمْ وَالْأَمْواتِ وَتابِعْ بَيْنَنا وَبَيْنَهُمْ بِالْخَيْرات. اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِحَيِّنا وَمَيِّتِنا، وَشاهِدِنا وَغائِبِنا، ذَكَرِنا وَأُنْثانا ، صَغِيرِنا وَكَبِيرِنا، حُرِّنا وَمَمْلُوكِنا،
ترجمه: «خدایا، مردان و زنان مؤمن را بیامرز، چه زنده و چه مرده‌ی آنان و بین ما و آنان با نیکی‌ها پیوند ده. خدایا، بیامرز زنده و مرده‌ی ما را، حاضر و غائب ما را، مرد و زن ما را، کوچک و بزرگ ما را، آزاد و غیر آزاد ما را»
در جلسۀ گذشته این عبارات را توضیح دادم و اکنون می‌خواهیم در مورد عبارت وَتابِعْ بَيْنَنا وَبَيْنَهُمْ بِالْخَيْرات صحبت کنم.
این عبارت به معنای این است که بین ما و دیگر مؤمنان یک سیم ارتباطی وجود داشته باشد و آن سیم ارتباطی کار خیر است یعنی ما در کار خیر با آنها اتصال داشته باشیم. در سوره حشر آمده است:
وَ الَّذِينَ جٰاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنٰا وَ لِإِخْوٰانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونٰا بِالْإِيمٰانِ وَ لاٰ تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنٰا غِلاًّ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنٰا إِنَّكَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ ﴿الحشر، 10﴾
و نیز کسانی که بعد از آنان [انصار و مهاجرین] آمدند در حالی که می‌گویند: پروردگارا! ما و برادرانمان را که به ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دل‌هایمان نسبت به مؤمنان، خیانت و کینه قرار مده. پروردگارا! یقیناً تو رؤوف و مهربانی.
در دو آیۀ قبل از این آیه خداوند از مهاجران و انصار تعاریف زیادی کرده است و آیۀ 10 از کسانی سخن گفته است که دنباله‌رو مهاجران و انصار هستند و برای آنها دعا می‌کنند مثل تعبیر مورد بحث.
دقت کنید که شیطان هر کسی را به نحوی فریب می‌دهد. ممکن است عده‌ای نسبت به مهاجران و انصار حسادت کنند که چرا خداوند در قرآن اینقدر از مهاجران و انصار تعریف کرده است. به همین دلیل در این آیه دعا می‌شود که خدایا کینۀ آنها را در دل ما قرار نده.
باز در سوره توبه آمده است:
وَ السّٰابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهٰاجِرِينَ وَ الْأَنْصٰارِ وَ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسٰانٍ رَضِيَ اللّٰهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَنّٰاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهٰارُ خٰالِدِينَ فِيهٰا أَبَداً ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿التوبة، 100﴾
پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار و کسانی که به نیکی و درستی از آنان پیروی کردند، خدا از ایشان خشنود است و آنان هم از خدا راضی هستند؛ برای ایشان بهشت‌هایی آماده کرده که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، در آنجا برای ابد جاودانه‌اند؛ این است کامیابی بزرگ.
در این آیه نیز از کسانی صحبت شده که دنباله‌رو مهاجران و انصار هستند و مثل آنها عمل می‌کنند.
حال عبارت وَتابِعْ بَيْنَنا وَبَيْنَهُمْ بِالْخَيْرات به همین معنا اشاره دارد که ما جزو دنباله‌روان مهاجران و انصار باشیم.
می‌گویند قرآن کلام نازل است که از بالا فرود می‌آید و دعا کلام صاعد است که از طرف ما بالا می‌رود. حال جالب است که در اینجا کلام نازل و کلام صاعد یکی است.
به هر حال مهم این است که اگر کسی کار خیری کرد ما دنبالۀ آن را بگیریم و نگذاریم منقطع شود. مثلا اگر کسی مسجد ساخت ما باید برای پابرجا ماندن آن تلاش کنیم و اولا نگذاریم ساختمانش خراب شود و ثانیا آبادی مسجد به این است که از مسجد استفاده کنیم و در آن نماز بخوانیم و در آن سخنرانی علمی تشکیل دهیم.
در کتاب کافی، ج5،ص9 آمده است:
مَنْ سَنَّ سُنَّةً حَسَنَةً كَانَ لَهُ أَجْرُهَا وَ أَجْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ مَنْ سَنَّ سُنَّةً سَيِّئَةً كَانَ عَلَيْهِ وِزْرُهَا وَ وِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ
ترجمه: کسي که سنت و روش نيکويي را بنياد نهد، پاداش و ثواب آن سنت و کسي که به آن عمل مي‌کند تا روز قیامت براي اوست، و کسي که سنت و روش بدي را بنياد مي‌نهد کيفر آن روش ناپسند و کيفر کساني که به آن عمل مي‌کنند تا روز قیامت براي او خواهد بود.
مثلا اگر هیأتی تشکیل شود که کارش برپایی جشن در روزهای عید باشد کار خوبی است و موجب می‌شود که جوانان فکر نکنند اسلام تنها دین گریه و غم است. این کار یک سنت نیکوست که البته شروعش کار سختی است و بانیان این کار اجر بیشتری می‌برند ولی کسانی که این کار را ادامه دهند نیز اجر خواهند برد و البته ثوابی از کار ادامه دهندگان این راه به بانیان اصلی خواهد رسید مثل اینکه بانیان اصلی اسلام پیامبر(ص) و مهاجران و انصار بودند و در نتیجه ما مسلمانان هر کاری که انجام دهیم ثوابش به آنها نیز خواهد رسید.
و اما امروز نیاز است که سنت کتاب‌خوانی را در کشور راه بیندازیم. ما نسبت به کشورهای اروپایی خیلی عقب هستیم و علت جلو بودن آنها این است که اهل درس خواندن هستند.
جالب است که بهترین کتاب‌های دینی ما را اروپاییان نوشته‌اند. مثلا اولین معجم المفهرس قرآن یعنی کشف الآیات را انگلیس تهیه کرده است.
متأسفانه دین‌داری ما بجای کسب علم، سینه‌زنی و سور خوری شده است در حالی که ما باید پیامبر(ص) و قرآن و ائمه را به صورت علمی معرفی کنیم.
كَذَبَ الْعادِلُونَ بِاللّٰهِ وَضَلُّوا ضَلالاً بَعِيداً وَخَسِرُوا خُسْراناً مُبِيناً .
ترجمه: «برگشتگان از خدا دروغ گفتند و گمراه شدند، گمراهی دوری و زیان کردند، زیانی آشکار.»
برخی فکر می‌کنند کارهای خدا بی حساب و کتاب است و بدون دلیل به کسی مقامی می‌دهد. این افراد به خدا دروغ می‌بندند. اگر کسی نبی اکرم می‌شود سختی‌های زیادی کشیده است.
گاهی اوقات جوانان می‌پرسند چرا ما پیامبر نشدیم. جواب این است که اگر پیامبر و ائمه در دنیا مقامی پیدا کرده‌اند به خاطر زحماتشان بوده است.
حتی اگر کسی پولدار شده است به خاطر زحماتش بوده است و ما نباید ایراد بگیریم. بله امر اختلاس‌گران جداست ولی به هر حال بسیاری از پولدارها با زحمت به پول رسیده‌اند.
پس برای موفقیت چه در دنیا و چه در آخرت باید تلاش کرد.