شرح دعای افتتاح – جلسه بیست و ششم

شرح دعای افتتاح – جلسه بیست و ششم

برای شنیدن فایل صوتی جلسه بیست و ششم شرح دعای افتتاح وارد لینک زیر شوید:

↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓↓

لینک جلسه بیست و ششم شرح دعای افتتاح

(ممکن است به خاطر ضعیف بودن اینترنت برای ورود به این لینک قدری منتظر بمانید. سعی کنید فیلترشکن خود را خاموش کنید)

متن پیاده شدۀ این جلسه

جلسه بیست و ششم شرح دعای افتتاح

وَصَلِّ عَلَى الصِّدِّيقَةِ الطَّاهِرَةِ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَىٰ سِبْطَىِ الرَّحْمَةِ، وَ إِمامَىِ الْهُدىٰ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَصَلِّ عَلَىٰ أَئِمَّةِ الْمُسْلِمِينَ؛ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، وَجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، وَعَلِيِّ بْنِ مُوسىٰ، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، وَعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ، وَالْخَلَفِ الْهادِي الْمَهْدِيِّ، حُجَجِكَ عَلَىٰ عِبادِكَ، وَأُمَنائِكَ فِى بِلادِكَ صَلاةً كَثِيرَةً دائِمَةً؛

ترجمه: «و درود فرست بر صدیقه طاهره فاطمه زهرا سرور زنان جهانیان و درود فرست بر دو فرزندزاده پیامبر رحمت و دو پیشوای هدایت، حسن و حسین، دو سرور جوانان اهل بهشت و درود فرست بر پیشوایان مسلمانان، علی بن الحسین و محمّد بن علی و جعفر بن محمّد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمّد بن علی و علی بن محمّد و حسن بن علی و یادگار شایسته هدایتگر، هدایت‌شده، حجّت‌های تو بر بندگان و امین‌های تو در سرزمین‌هایت، درودی بسیار و همیشگی؛»

سومین معصومی که بر او درود فرستاده شده حضرت زهرا(س) است. یکی از صفات ایشان در این دعا صدیقة بیان شده است که یا به معنای راستگو است چرا که ایشان خیلی راستگو بوده است یا به معنای تصدیق کننده است چرا که ایشان تصدیق کنندۀ پیامبر(ص) بوده است.

صفت دیگر ایشان طاهرة است که به معنای پاک است یعنی ایشان از شرک و کفر و حسد و کینه و بخل و شک و شبهه پاک و پاکیزه بوده است. پس ایشان از تمامی رذائل اخلاقی پاک بوده است.

به این نکته نیز اشاره کنم که وقتی پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) اهل مهربانی بوده‌اند حضرت زهراء(س) نیز همین‌گونه بوده و اهل کینه‌ورزی نبوده است.

پس کسانی که در روضه‌ها ایشان را فردی کینه‌توز معرفی می‌کنند سخت در اشتباهند. کسانی که می‌گویند حضرت، کینۀ برخی افراد را به دل داشت و وقتی امام زمان در هنگام ظهور، دو خلیفۀ اول را از قبر بیرون می‌کشد و مجازات می‌کند دل حضرت زهراء(س) خشنود می‌شود.

چنین صحبت‌هایی کاملا اشتباه است. نباید حضرت زهرا(س) را با این همه کمالات از زنان دیگر کینه‌توزتر نشان دهیم. ممکن است زنان امروز با همسایه کینه داشته باشند ولی وقتی آن همسایه مُرد دیگر کاری به او ندارد. این در حالی است که این عده از روضه‌خوان‌ها می‌گویند حضرت زهرا(س) از سوزاندن جسد دو خلیفۀ اول نیز خوشحال می‌شود.

ببینید انحراف تا کجاست. وقتی حضرت زهرا(س) را طاهرة می‌دانیم یعنی از کینه پاک است. پدر ایشان نیز کاملا از کینه پاک بود تا جایی که ابوسفیان و هند جگر خوار را بخشید. حال چگونه ممکن است پدر حضرت زهرا(س) اینقدر مهربان و دخترش تا این اندازه کینه‌توز باشد.

ما خودمان کینه‌توزیم و به همین خاطر بقیه را به حال خود قیاس می‌کنیم. گاهی اوقات من با خود می‌گویم خوب است ما در کربلا نبودیم و الا وقتی حرّ را می‌دیدیم که توبه کرده چه بسا او را می‌کشتیم و می‌گفتیم او بود که جلو امام حسین(س) را گرفت و این قائله را به پا کرد. این در حالی است که خود امام حسین(ع)، حرّ را بخشید.

چرا فکر می‌کنیم هرکسی کار اشتباهی کرد باید به او مرگ و لعن فرستاد؟ متأسفانه دل ما را پُر از کینه کرده‌اند. به ما یاد داده‌اند که امام زمان اهل انتقام گرفتن است. این اشتباه است. باید تصور خود را از امامان تصحیح کنیم. وقتی با دلایل عقلی و قطعی از قرآن و سنت ائمه معرفی شده‌اند اگر چیزی خلاف آن آمد یا بد نقل شده و یا بد فهمیده شده است.

و اما اگر کسی بگوید پس جملۀ «این الطالب بدم المقتول بکربلا» چه می‌شود جواب می‌دهم که اولا این جمله در دعای ندبه آمده و به نظر می‌رسد دعای ندبه را یکی از شیعیان درست کرده است. ثانیا مراد از این جمله این نیست که امام زمان قاتلان امام حسین(ع) را از قبر بیرون می‌کشد و مجازات می‌کند. اصلا بعد از این همه سال و ساخت و سازها در عراق معلوم نیست قبر قاتلان امام حسین(ع) دقیقا در کجا قرار دارد. پس مراد از این جمله این است که امام زمان عدالتی که امام حسین(ع) به دنبالش بود را پیاده خواهد کرد و دین دلخواه امام حسین(ع) را زنده می‌کند.

اصلا اینکه به ذهن ما بیاید که امامان ما قرار است انتقام بگیرند اشتباه است. جدّ آنها یعنی پیامبر(ص) اهل انتقام نبود و وقتی بر مکه حاکم شد از کسی انتقام نگرفت.

و اما برخی دیگر به گونۀ دیگری انحراف دارند و می‌گویند طاهر بودن حضرت زهرا(س) به این معنا نیز هست که ایشان از خون پاک است. یادم هست چند جوان از من سؤال کردند که خون و ادرار معصوم پاک است یا نجس؟ و من به آنها گفتم فعلا خون و ادرار معصوم مورد ابتلای ما نیست که شما چنین سؤالی می‌کنید. سعی کنید مسأله‌ای بپرسید که فایده داشته باشد. آنها اصرار کردند که من جواب بدهم و من به آنها گفتم هرگاه معصومی آمد و به شما ادرار کرد یا در ظرفی ادرار کرد آن وقت شما از خودش بپرس که پاک است تا از آن بخوریم یا نه؟

من جایی همین حرف را زدم و به من گفتند تو توهین کرده‌ای در حالی که این توهین نیست.

به هر حال ببینید جهالت تا کجا ادامه پیدا کرده است که در عصر علم عده‌ای می‌گویند ادرار و خون و منی معصوم پاک است.

و اما حائض نشدن که می‌خواهند به حضرت زهرا(س) نسبت دهند کمال نیست بلکه یک نقص است چون کسی که حائض نشود آبستن هم نمی‌شود.

بله ممکن است حضرت زهرا(س) اینگونه بوده که وقتی به بلوغ رسیده شوهر کرده و بلافاصله آبستن شده و در نتیجه خون حیض ندیده است. سپس در هنگام شیر دهی نیز خون ندیده و دوباره بلافاصله آبستن شده است و همینگونه چندین بچه پشت سر هم داشته و به همین خاطر خون حیض ندیده است.

این یک کمال است چون دلالت بر ولود بودن حضرت زهرا(س) دارد یعنی آمادگی بچه‌دار شدن داشته است.

این عاقلانه است ولی اینکه بگویند حضرت زهرا(س) معجزه آسا خون حیض نداشته عاقلانه نیست.

و اما خود واژۀ فاطمه از «فطم» می‌آید که به معنای بریده شده است و چنین معنا شده که وجود آن حضرت از تمام شرور بریده شده است.

صفت آخری که در اینجا برای حضرت زهرا(س) بیان شده سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ است که دلالت دارد ایشان در دنیا و آخرت سرور زنان است.

بجای جملۀ وَصَلِّ عَلَىٰ سِبْطَىِ الرَّحْمَةِ باید می‌گفت وَصَلِّ عَلَىٰ سِبْطَىِ النَّبی ولی انگار اسم پیامبر(ص) رحمت است و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نوۀ رحمت هستند. پیامبر(ص) آنقدر مهربان است که مهربانی اسم او شده است. پس  رحمت پیامبر(ص) آنقدر گسترده است که همه‌جا را گرفته است. نوه‌های پیامبر(ص) نیز مثل جدشان رحمت دارند و در زندگی این دو امام بزرگوار شواهد فراوانی از مهربانی آنها دیده می‌شود که سر جای خود گفته شده است.

با این توضیحات می‌فهمیم که تا به حال امامان را برای ما اشتباه معرفی کرده‌اند. اینکه گفته می‌شود امام زمان قرار است با شمشیرش عدۀ زیادی را بکشد چنین تصوراتی از امامان اشتباه است. مگر قرار است امام زمان آدم‌کش باشد. شخصی می‌گفت اگر امام زمان چنین باشد بهتر است که نیاید. امام زمان قرار است دست رحمت بر سر مردم بکشد.

تعبیر إِمامَىِ الْهُدى نیز دلالت بر این دارد که این دو امام هدایت‌گر هستند. حدیثی از پیامبر(ص) نقل شده است که: حسن و حسین دو امام هستند چه قیام کننده باشند و چه قعود بکنند.(الارشاد،ص120)

پس در هر صورتی باید از این دو امام پیروی کرد.

و اما پس از حسنین بر امامان دیگر صلوات فرستاده شده تا به امام زمان رسیده ولی اسم ایشان آورده نشده است. در برخی روایات داریم که بردن نام ایشان ممنوع است. حال آیا این ممنوعیت مربوط به همۀ زمان‌هاست یا اینکه مخصوص زمان حضور ایشان بوده تا شناخته نشود؟

هر دو احتمال وجود دارد.

تعبیر الْخَلَفِ الْهادِي الْمَهْدِيِّ، یعنی امام زمان، جانشین امام حسن عسکری(ع) و هدایت کننده و هدایت شده است.

به هر حال حدود 250 سال امامان متعدد وجود داشتند و در شرائط مختلفی دین داری کردند و دین صحیح را به ما ارائه دادند تا ما یاد بگیریم. پس سعی کنیم آنها را الگو قرار دهیم و در هر شرائطی اهل عمل به دین باشیم.

0 0 رای ها
رأی دهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی ترین
تازه‌ترین بیشترین واکنش نشان داده شده(آرا)
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده تمام نظرات