طبق آیه 29 سوره مائده هابیل به قابیل میگوید: إِنىِ أُرِيدُ أَن تَبُوأَ بِإِثْمِى وَ إِثمْكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ (مائده-29) يعنى من میخواهم تو با کشتن من بار گناه من و گناه خودت را بر دوش كشى تا از دوزخيان گردى.
در رابطۀ با این حرف هابیل این سوال مطرح است که این کار جالب نیست که ما از خودمان دفاع نکنیم برای اینکه میخواهیم دیگران بار گناه ما را به دوش کشند. این مطلب چگونه قابل توضیح است؟
أُرِيدُ در این آیه به معنای اختیار کردن است یعنی من از بین اینکه تو را بکشم یا کشته شوم و گناهانم گردن تو بیفتد دومی را انتخاب میکنم. در واقع این جمله به نتیجۀ کار اشاره دارد. هابیل میخواهد بگوید من دلائلی دارم که نباید قاتل باشم، پس نتیجهاش این می شود که اگر تو مرا کشتی گناهان من را بر دوش خواهی کشید. پس این جمله بدان معنا نیست که هابیل بخواهد ابتداء خود را به کشتن دهد تا گناهانش بر گردن قابیل بیفتد. منظور هابيل اين است كه من مظلوم و مقتول باشم برايم بهتر از اين است كه قاتل و ظالم باشم چون قاتل و ظالم علاوه بر اينكه گناه خود را دارد گناه مقتول و مظلوم هم به گردن اوست.
لطفا جهت ثبت نام ابتدا وارد شوید یا ثبت نام کنید.