علیکم السلام و الاکرام.  باید دقت داشت که در ازدواج برخی شروط نوشته می‌شود و برخی شروط نوشته نمی‌شود و متعارف است و به همین دلیل در ذهن طرفین و جامعه هست و اگر قرار باشد خلاف آن عمل شود باید تصریح شود، از جمله لزوم بچه‌دار شدن.
نکتۀ دیگر اینکه در اروپا همه چیز متساوی است و امتیازی بین زوجین وجود ندارد و این برای خودش، یک مبناست ولی در کشور ما که مهریه وجود دارد و هزینۀ مسکن و نفقه به عهدۀ شوهر است، طبیعتا دستورات عرفی و شرعی باید رعایت شود. مثلا زن حق ندارد بدون اجازۀ شوهر از کشور بیرون رود. بله زن می‌تواند مقداری از مهریه را ببخشد و این حق را از شوهر بگیرد. همچنین طلاق به دست مرد است و زن می‌تواند با بخشیدن مقداری از مهریه این حق را بگیرد. بچه دار شدن نیز در این سیستم حق مرد است و اگر زن بخواهد بچه‌دار نشود باید مقداری از مهریه یا سایر امتیازاتی که از شوهر به او می‌رسد را ببخشد و بگوید من این حق را برای خودم می‌خواهم یا برای حامله شدن، من هم باید نظر داشته باشم.
از آن طرف رسیدگی به امور بچه‌ها و خانه به عهدۀ زن است. برخی از این امور نوشته می‌شود و برخی نانوشته است و نانوشته‌ها چون متداول است مثل نوشته‌هاست. پس اگر زنی نخواهد بچه بیاورد باید در حین عقد آن را شرط کند و اگر شرط نکرد عرف این است که ازدواج برای بچه‌دار شدن هم هست و زن نمی‌تواند از زیر بار حامله شدن و بزرگ کردن بچه شانه خالی کند و نمی‌تواند تمکین نکند الا اینکه از حقوق خود بگذرد.
پس در شرائط عادی مرد این حق را دارد که اگر زن نخواهد باز بچه‌دار شود چون عرف کشورهای اسلامی چنین است.