عبارت آیه به این معنا است که زنان این دو پیامبر عرفا تحت سرپرستی شوهرانشان بودند. در واقع چون از لحاظ عرف آن زمان، مرد سرپرست خانواده بوده است از این باب چنین عبارتی بکار رفته است. پس کلمۀ (تحت) در این آیه به آن معنا که در ذهن است و از آن بی احترامی یا ظلم به زیر دست برداشت می‌شود نیست. کلمۀ (تحت) تنها، تحت سرپرستی را می رساند، حال این سرپرستی می‌تواند بد باشد و می تواند آنقدر خوب باشد که شخصی که تحت سرپرستی دیگری است بهترین زندگی را داشته باشد.
در واقع عنوان سرپرستي یک عنوان مشکک و به اصطلاح عرفی کِش دار است که از خوب تا بد را شامل می‌شود. بنابراین صِرف این لفظ نمی‌تواند اشکالی به قرآن باشد.