همۀ کارها دلیل دارد. در مورد نماز قرآن می‌فرماید:
وَ أَقِمِ اَلصَّلاٰةَ لِذِكْرِي ﴿طه‏، 14﴾
و نماز را برای یاد من برپا دار.
وَ أَقِمِ اَلصَّلاٰةَ إِنَّ اَلصَّلاٰةَ تَنْهىٰ عَنِ اَلْفَحْشٰاءِ وَ اَلْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اَللّٰهِ أَكْبَرُ وَ اَللّٰهُ يَعْلَمُ مٰا تَصْنَعُونَ ﴿العنكبوت‏، 45﴾
و نماز را برپا دار، یقیناً نماز از کارهای زشت، و کارهای ناپسند باز می‌دارد؛ و همانا ذکر خدا بزرگ‌تر است، و خدا آنچه را انجام می‌دهید، می‌داند.
در این آیات مشاهده می‌کنیم که برای خواندن نماز دلیل آورده شده است.
همۀ این آیات دلالت دارد که احکام -حتی احکام عبادی- دارای دلیل است و البته توجه داشته باشیم که دلایل، همیشه عقلی محض نیستند بلکه چه بسا دلایل روحی یا عاطفی داشته باشند.