اگر پدر در خطای فرزند دارای تقصیر است ممکن است او مورد مجازات قرار گیرد ولی اگر تقصیری نداشته باشد نمی‌توان چنین کاری کرد. وقتی برادران یوسف به او گفتند یکی از ما را به جای بنیامین دستگیر کنید، یوسف گفت چنین نمی‌کنم. به آیات زیر توجه کنید:
قٰالُوا يٰا أَيُّهَا اَلْعَزِيزُ إِنَّ لَهُ أَباً شَيْخاً كَبِيراً فَخُذْ أَحَدَنٰا مَكٰانَهُ إِنّٰا نَرٰاكَ مِنَ اَلْمُحْسِنِينَ ﴿يوسف‏، 78﴾
گفتند: ای عزیز! او را پدری سالخورده و بزرگوار است، پس یکی از ما را به جای او بازداشت کن، بی تردید ما تو را از نیکوکاران می بینیم.
قٰالَ مَعٰاذَ اَللّٰهِ أَنْ نَأْخُذَ إِلاّٰ مَنْ وَجَدْنٰا مَتٰاعَنٰا عِنْدَهُ إِنّٰا إِذاً لَظٰالِمُونَ ﴿يوسف‏، 79﴾
گفت: پناه بر خدا از اینکه بازداشت کنیم مگر کسی را که متاع خود را نزد وی یافته ایم، که در این صورت ستمکار خواهیم بود.
از این آیات می‌فهمیم که نمی‌توان کسی را به جای دیگری حتی با رضایتش مجازات کرد. از همین‌جا متوجه می‌شویم اینکه برخی حکومت‌ها خانواده‌های مخالفینشان را مورد شکنجه قرار می‌دهند خلاف معیارهای اسلامی و اخلاقی است. مثلا امروزه در برخی حکومت‌ها اگر شخصی فردی سیاسی و مخالف نظام معرفی شد عملا خانوادۀ او تحت فشار قرار می‌گیرند و حتی ممکن است در استخدام شدن در مراکز دولتی مشکل پیدا کنند. طبق آیه‌ای که از سوره یوسف بیان شد می‌فهمیم چنین کارهایی، ظالمانه است.