فعل معصوم در امور شرعی دلالت بر مباح بودن دارد ولی اموری که اصلا محدودۀ شرع نیست بلکه در محدودۀ عرف است اصلا بحث مباح و مکروه و حرام در آن وارد نیست.
باید به شما بگویم که ذهنیتی برای ما درست کرده‌اند که من در صدد خراب کردن آن ذهنیت هستم. برای ما گفته بودند هر کاری که انجام می‌دهیم شامل حرام و واجب و مکروه و مباح و مستحب می‌شود. من می‌خواهم بگویم این عناوین در مورد امور شرعی است نه هر امری. شرع در تمامی امور ما نظر نداده است. اینکه گفته می‌شود شرع و دین از ابتدا تا انتهای زندگی ما نظر دارد اشتباه است.
گاهی اوقات با برخی شوخی می‌کنم که اگر شما می‌گویید دين در همه جا نظر داده است اين كه مي‌گوييد با پای چپ وارد توالت شویم چه دلیلی دارید؟
در این زمینه باید گفته شود که هیچ دلیلی ندارند چون اصلا در زمان پیامبر و ائمه توالتی نبوده است.
پس روایتی نداریم که با پای چپ وارد توالت شوید و این حرف را با قیاس بدست آورده‌اند که اگر در روایت آمده که با پای راست وارد مسجد شوید پس قیاس کرده‌اند که توالت با پای چپ باشد.
باید گفته شود که دین در تمام زوایای زندگی ما نظر نداده چون زوایای زندگی امروزی اصلا در زمان گذشته وجود نداشته است.
پس لزومی ندارد دین را به همۀ عرصه‌ها بکشانیم. دین آمده تا به ما بگوید موحد باشید. حلال خور باشید. نماز بخوانید. دستورات دین این چیزهاست.