نکته‌اش این بوده است که هدف از بیان این داستان‌ها ارائۀ الگوهایی برای بهتر شدن زندگی ما است و به همین علت اگر قسمتی از داستان نکته‌ای برای الگو گرفتن نداشته باشد اشاره‌ای به آن نشده است مثلا در قرآن از چگونگی قتل پیامبران بنی‌اسرائیل صحبتی به میان نیامده و حتی اگر از موت سلیمان و چگونگی آشکار شدن نحوۀ مُردن او صحبت شده برای این است که خواننده بتواند از این قسمت از داستان نکته‌ای اخلاقی بیاموزد. این را مقایسه کنید با چگونگی برخورد ما با زندگی امام حسین(ع) که خیلی کم از مجموع دوران 57 سال زندگی امام حسین(ع) خبر داریم و ایشان را محدود به روزهای آخر زندگی کرده‌ایم و تازه در همان دوران آخر هم به مواردی اشاره می‌کنیم که معمولا نکته‌ای اخلاقی و قابل استفاده برای زندگی ندارد. باید سعی کنیم از روش قرآن برای بیان تاریخ امام حسین(ع) استفاده کنیم و بیشتر، قسمت‌هایی از زندگی ایشان را بیان کنیم که می‌توان آن قسمت‌ها را به عنوان الگو ارائه داد.