سلام جناب عابدینی.در بخشی از مطالب کانالتان فرمودید:(متشابهات آياتي هستند كه هر كسي از آن برداشتي دارد،مثل آيه‌ي « قل لا اسئلكم عليه اجرا الا الموده في القربي »)
در رابطه با همین موضوع سوالاتی داشتم.
آیا این آیه بدون وجود روایت هم میتوانست متشابه باشد؟ ظاهراً موجب متشابه بودن این آیه روایت باید باشد.
آیا نمیتوان در آیه ٧ سوره ال عمران که خداوند میفرماید: (هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ) منظور از مِن را مِن بیانیه دانست؟ یعنی,او کسی است که این کتاب را بر تو نازل کرد که تمامش آیاتی محکم است.
عبارت ما تشابه منه را اینگونه ترجمه کنیم: (آنچه متشابه میشود از آیات قران)نه اینکه خودِ آیات قرآن متشابه است.
اینکه علما هر یک تعریفی از متشابه دارند آیا این تعاریف مستند قرآنی دارد؟
چرا آن دسته از سخنان غیر قرآنی و بسیاری از احادیث را متشابه ندانیم؟ همان احادیثی که منسوب به خداوند کردند.
در قران داریم: (فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَٰذَا مِنْ عِنْدِ اللَّه) این چیزی که اینان مینویسند که به مثابه ما تشابه منه است آیا نمیتواند مثبت این باشد که همینانند که متشابهند نه قرآن؟
چنانچه در قرآن داریم:(كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ) و اگر در جای دیگر داریم(کِتاباً مُتَشابِهاً) این خود مؤید محکم بود آیات قرآن است; چرا که تمام آیات محکمند و از این جهت مانند یکدیگرند.