در آيه 19 سوره رعد آمده است: أَ فَمَن يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ الحْقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَى يعنى آيا كسى كه مىداند آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند كسى است كه نابيناست؟!
طبق اين آيه، قرآن به هر كسى كه قرآن را قبول ندارد كور و نابينا گفته است. آيا اين نوعى بىاحترامى نيست؟ بالاخره بسیاری از افراد نه از باب لجبازی بلکه به دلایل دیگری است که قرآن را قبول ندارند و واقعا ممکن است در این قبول نداشتن، تا حدودی حق داشته باشند. چرا خدا به همۀ افرادی که قرآن را قبول ندارند، کور اطلاق کرده است؟
این عبارت مربوط به همۀ افرادی که قرآن را قبول ندارند، نيست بلکه مربوط به همان افراد لجباز است که میفهمند قرآن حق است ولی حاضر به قبول آن نیستند. قرینۀ بنده بر این مطلب همان واژۀ نابینا و کور است چرا که کور در اصطلاح قرآن بار منفی دارد و به کسی گفته میشود که حقایق را میبیند ولی آن را نمیپذیرد. قرآن چنین کسی را به کور تشبیه کرده است. پس کسی که اصلا حقیقت قرآن برایش ثابت نشده است در اصطلاح قرآن به او کور گفته نمیشود. در واقع در قرآن به کسانی كور گفته شده است که خود را به کوری زدهاند نه کسانی که واقعا نمیبینند و در ندیدنشان معذور هستند.
علاوه بر این مطلب باید به قانون احتباک نیز توجه داشت که یکی از قوانین فصاحت و بلاغت است. این قانون میگوید وقتی 4 مطلب در یک جمله هست تنها دو مطلب گفته میشود و دو مطلب گفته نمیشود. حال در جملۀ مورد بحث در واقع این طور بوده است:
أَ فَمَن يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ الحْقُّ كَمَنْ لَا یَعلَم أَ فَمَن یُبصِر كَمَنْ هُوَ أَعْمَى
سپس دو جمله حذف شده است تا مجموع جمله با اهمیت جلوه کند نه کسی آن را توضیح واضحات فرض کند.
لطفا جهت ثبت نام ابتدا وارد شوید یا ثبت نام کنید.