در این زمینه آیات متعددی را می‌توان بیان کرد از جمله:
الف) وَ لَوْ شَاءَ رَبُّكَ لاَمَنَ مَن فىِ الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا أَ فَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتىَ‏ يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ(يونس-99)
ترجمه: اگر پروردگارت ‏خواسته بود يقيناً همه كسانى كه روى زمين‏اند ايمان ‏آورده بودند. پس آيا تو مردم را وادار مى‏كنى تا [به اجبار] مؤمن شوند؟!
ب) فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّ إِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ(آل عمران-20)
ترجمه: پس اگر اسلام آورند، قطعاً هدايت يافته‏اند، و اگر روى گرداندند [بر تو سخت نيايد] كه آنچه بر عهده توست فقط ابلاغ [پيام خدا] است‏
ج) وَ لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكُواْ وَ مَا جَعَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا وَ مَا أَنتَ عَلَيهْم بِوَكِيلٍ(انعام-107)
ترجمه: اگر خدا ‏خواسته بود آنان شرك نيآورده بودند، [ولى خواست خدا آزادى انسان در انتخاب است‏] و ما تو را بر آنان نگهبان قرار نداديم و تو كارساز آنان نيستي.
آیات در این زمینه بسیار زیاد است و آياتي كه وظيفه پيامبر را بلاغ مي داند بر اين مطلب دلالت دارد.