دین را باید به عنوان یک مجموعه در نظر گرفت نه اینکه تنها یک گوشه از دین را ببینیم. اتفاقا عالم خلقت را نیز همین‌گونه باید نگاه کرد و الا اگر تنها گوشه‌ای از عالم خلقت دیده شود دنیایی به این زیبایی، زشت جلوه می‌کند. حال سوال کننده نیز تنها گوشه‌ای از قوانین اسلام را دیده و به مجموع قوانین توجه نکرده است.
در ارتباط با اشکال مطرح شده باید بگویم معمولا افراد در سنین پیری می‌میرند و در نتیجه معمولا از فرزندان به پدر و مادر ارث نمی‌رسد. علاوه بر این در دوران قبل، مردم بچه‌های زیادی داشته‌اند. خطاب ابتدایی آیه مربوط به چنین فروضی است و معلوم نیست مخاطب این آیات، انسان‌های قرن 21 با شرائط کاملا متفاوت در زندگی باشند.
اگر به شرائط زندگی‌ها در قدیم توجه داشته باشیم یک هشتم برای زن، سهم خوبی بوده است. وقتی بچه‌ها زیاد هستند و پدر و مادر شخص نیز زودتر از دنیا رفته‌اند یک هشتم، ارث قابل اعتنایی برای زن بوده است و حتی در مواردی بیشتر از ارث فرزندان می‌باشد.
از آن طرف برای زن مهریه قرار داده شده است تا به خواستگاري او بروند و لراي ايجاد علاقه و ابراز مهر مهريه قرار داده شدو مهریه مقدار قابل اعتنایی بوده است و در روزگار قدیم حدود یک پنجم دیه انسان بوده است. پس مهریه چیز قابل اعتنایی می‌باشد به خصوص اینکه در روزگار حاضر مهریه‌های بالایی گرفته می‌شود که قبل از عروسي يا قبل مرگ يا قبل از تقسیم ارث شوهر باید به عنوان حق زن پرداخت شود.
از آن طرف هزینه های زندگی زن نیز به عهدۀ شوهر است و مرد یک عمر، هزینه‌های زندگی همسرش را پرداخت کرده است.
می‌خواهم بگویم مجموعۀ قوانین دین را ببینید. مهریه و هزینه زندگی به عهدۀ شوهر است و تازه اگر زن، در طول زندگی درآمدی برای خودش داشت مربوط به خودش است.
تازه بچه‌ها معمولا با مادر مهربان‌تر هستند و پس از مرگ پدر، مادر را بی‌خانمان نمی‌کنند.
و اما اگر امر به صورت طبیعی پیش نرفت و مرد زود از دنیا رفت و مادر جوان است عاقلانه این است که آن زن ازدواج کند و اگر در کشور ما تبلیغاتی هست که چنین زنانی ازدواج نمی‌کنند تبليغاتمان اشكال دارد كه زن جوان از حق طبيعي خود محروم مي‌شود.
حال وقتی آن زن ازدواج کرد مخارج زندگی‌اش بر عهدۀ مرد دیگری است و این ارثی که به او می‌رسد برایش کافی است.
اتفاقا در این فرض این بچه‌ها هستند که به خاطر کوچک بودن، ارث بیشتری باید به آنها داده شود.
از آن طرف دین امکانی برای مرد در حال توفّی قرار داده است که می‌تواند وصیت کند و در نتیجه او در دوران حیاتش می‌تواند در ثلث مال وصیت کرده و با خود فکر کند که اگر همسرش بعد از او ممکن است دچار مشکل شود ثلث مال يا مقداري از آن را به او اختصاص دهد.

و اما اگر پدر و مادر میت زنده باشند و آدم‌های عاقل باشند یک ششم سهم خود و گاهي بسشتر را به خانوادۀ متوفی بر مي‌گردانند.
علاوه بر این، اگر فرد متوفی تصادف کرده باشد یا کشته شده باشد دیه نیز می‌گیرد و از طریق دیه نیز برای همسر او جبران خواهد شد.
پس با اين مجموعه بعيد است شما اجحافي در حق زن ببينيد حال اگر به برخي از قسمتها عمل نمي‌شود بايد براي عمل به آنها تبليغ شود.