برخی از لغات عربی در زمان حاضر دارای استعمالات خاصی هستند که از معنای اصلی فاصله گرفته است. حال سوال این است که آیا این استعمالات را میتوانیم در معانی آیات قرآن منظور کنیم؟
خوب است ابتدا مثالی زده شود. عرب برای کشیدن سیگار از کلمۀ (شرب) استفاده میکند و به سیگار کشیدن میگوید شرب الدخان. حال سوال این است که آیا ما میتوانیم در قرآن این کلمه را برای کشیدن سیگار نیز بکار ببریم؟ مثلا در آیه 187 سوره بقره آمده است که:
وَ كلُواْ وَ اشْرَبُواْ حَتىَ يَتَبَينَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ
ترجمه: و بخوريد و بياشاميد تا رشته سپيد [صبح] از رشته سياه [شب] براى شما آشكار شود.
طبق این آیه در ماه رمضان بعد از اذان صبح نمیتوان چیزی خورد یا چیزی نوشید. حال آیا میتوان از این آیه با توجه به اینکه در آن از ریشۀ (شرب) استفاده شده است بگوییم که سیگار کشیدن نیز موجب باطل شدن روزه است؟
در این مورد خاص بايد توجه كرد كه تکلیف باید یقینی باشد و اگر شک شد اصل بر برائت است و چون قدر متیقن از نوشیدن، نوشیدن مایعات است و استعمال سیگار را مجازاً شرب میگویند نه حقیقتاً. پس نمیتوان از واژۀ شرب استفاده کرد که کشیدن سیگار حتماً موجب باطل شدن روزه میشود.
لطفا جهت ثبت نام ابتدا وارد شوید یا ثبت نام کنید.