در آيه 6 سوره نساء آمده است:
وَ ابْتَلُواْ الْيَتَامَى حَتىَّ إِذَا بَلَغُواْ النِّكاَحَ فَإِنْ ءَانَسْتُم مِّنهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُواْ إِلَيهِمْ أَمْوَالَهُمْ
و يتيمان را [نسبت به امور زندگى] بيازماييد تا زمانى كه به حدّ ازدواج برسند، پس اگر در آنان رشد لازم را يافتيد اموالشان را به خودشان بدهيد.
چرا در اين آيه براى دادن مال يتيم به يتيمان از واژۀ دفع استفاده شده است در حالى كه مىتوانست از واژۀ عطا استفاده كند؟
جمله:” فادفعوا …” به دو نكته دلالت دارد يكي اينكه مال يتيم را به او بدهيد و دوم اينكه زحمت و شر و مسئوليت آن را از سر خودت برطرف كن و مالش را بده تا برود و مال و گرفتاريهايش از تو دور شود، اما «فاعطوهم» نكته دوم را نميرساند.
به هر حال دفع کردن معنای خاصی دارد و برای چیزی بکار میرود که به سوی ما آمده است و ما میخواهیم آن را از خود دور کنیم. حال بکار بردن واژۀ دفع برای تحویل دادن مال یتیم به او به این خاطر است که میخواهد اشاره داشته باشد که مال یتیم به سوی ما آمده است و ما وقتی یتیم به سن رشد رسید باید آن را دفع کنیم و نگذاریم پیش ما باقی بماند كه برايمان زيان داشته باشد، بلکه باید آن را از خود دور کنیم.
پس بکار بردن واژۀ دفع بجای واژۀ عطا تأکید دیگری است بر اینکه مال یتیم، مال اوست و اگر زمانی نزد ما مانده است تنها از باب ضرورت است و وقتی این ضرورت از بین رفت باید آن را از خودمان بِکنیم و نگذاريم مال یتیم بر ما اثر بگذارد.
لطفا جهت ثبت نام ابتدا وارد شوید یا ثبت نام کنید.