اینکه اروپاییان ازدواج زیر 18 سال را جایز نمی‌دانند کار خوبی است ولی اینکه پیامبر(ص) چنین کاری را انجام داده باشد واقعا مورد شک است؛ زيرا در زمان پیامبر (ص) ادارۀ ثبت احوال نبوده است اصلا در آن سرزمين خط و نوشته نبوده است. آیا شما مطمئن هستید که عایشه 9 ساله بوده که پیامبر(ص) با او ازدواج کرده است و بر فرض که پیامبر(ص) با او در سن 9 سالگی ازدواج کرده باشد آیا شما مطمئیند که ایشان از عایشه در همان سن کم کامجویی کرده و بر فرض که از او کامجویی شده باشد آیا مطمئنيد كه نوع كامجويي به گونه‌اي بوده است كه او اذيت يا ناراحت شده است یا بر عكس او از این کار خوشحال بوده است؟ این سوالات را شما باید جواب دهید.
شما برای خود مفروضاتی کرده‌اید و آنها را قطعی دانسته‌اید و طبق آن حکم می‌دهید در حالی که همۀ مفروضات شما با اشکالات جدی رو به رو است.
بد نیست بیشتر توضیح دهم : در باره امام سجاد(ع) شيخ مفيد در الارشاد ج 2 ص 137 نوشته كه در سال 38 هجري به دنيا آمده و بنابراين در روز عاشورا 22 يا23 ساله بوده ولی اتفاقا هم ايشان در ص 113از حميد بن مسلم نقل مي‌كند كه آيا بچه ها هم كشته مي‌شوند؟! در تاريخ طبري در همين مورد و در مجلس ابن زياد از او با عنوان پسر بچه ياد می‌کنند. پس مشاهده می‌کنیم که برای یک فرد 22ساله از عنوان پسر بچه استفاده شده است. حال چه بسا در مورد عایشه نیز همین گونه باشد و با اینکه سنش بالاتر بوده ولی از تعابیری استفاده شده که او را کوچکتر نشان دهد.
واقعا چرا شما به کلماتی که در تاریخ نوشته شده اینقدر مطمئن هستید که همین طور واقعیت داشته است؟در مورد حضرت زهرا(س) و حضرت علی(ع) نقلی هست که حضرت زهرا 9 ساله و حضرت علی 25 ساله بوده‌اند. و اما نقل دیگری از عباس است که می‌گوید علي قبل از خراب شدن كعبه و زهرا پس از آن به دنيا آمدند بنابراين بین حضرت زهرا(س) و حضرت علی (ع) تقریبا یک سال فاصله بوده است. پس می‌بینیم که در نقل‌ها این قدر اختلاف است. اتفاقا راجع به سن عایشه در زمان ازدواج با پیامبر(ص) نیز نقل‌ها اختلاف است و بالاتر نیز گفته شده است و چه بسا آنها درست باشد.
در گذشته این مساله نیز بوده که وقتی می‌دیدند برای دختری شوهر پیدا نمی‌شود می‌گفتند او کوچک است تا از این طریق برای او شوهر پیدا شود.
پس این اطمینان که پیامبر (ص) با یک کودک 7 ساله ازدواج کرده اصلا حاصل نمي‌شود. تازه شما از کجا مطمئن هستید که پیامبر(ص) در همان سالهاي اول ازدواج از او کامیابی کرده است؟

وقتی پیامبر طبق آیه 28 سوره احزاب زنان خود را مخیر کرد که اگر خواستید بیایید تا طلاقتان دهم چرا هیچ یک از زنان او چنین درخواستی را اجابت نکردند؟ اگر زنی از شوهرش آزار جنسی دیده است در قلبش کینه به وجود می‌آید. حال چرا عایشه نیامده تا به پيشنهاد خدا و پيامبر(ص) پاسخ مثبت دهد و طلاق بگيرد؟ و اما اگر کسی بگوید او از این کار خجالت می‌کشیده و در فضایی قرار گرفته که نمی‌توانسته چنین تقاضایی کند باز جواب می‌دهیم که همین عایشه از دیگر زنان ‌خواسته که پیامبر در مرض موتش نزد او و در خانۀ او باشد. پس معلوم است که عایشه، عاشق پیامبر(ص) بوده است و این عشق به دلیل نوع رفتار عالی پیامبر با او بوده است. این کجا و شبهات مطرح شده توسط علی دشتی کجا؟ پیامبر(ص) به گونه‌ای با همسرانش رفتار می‌کرده که کوچکترین نارضایتی از او نداشته باشند.
و اما راجع به فتوای آقای خمینی باید بگویم که فتوای اشتباهی است. ایشان از ادله، اطلاق گیری کرده است. اگر در روایات جواز ازدواج با کودک آمده است مراد آن چيزي نیست که ایشان فهميده است بلکه مراد این است که از همان کودکی بین کودکان عقد دوستی بسته شود تا کودکان با هم بزرگ بشوند و کودکان مسلمان با هم ازدواج کنند. من خودم در كانادا كه بچه مسلمانها با غير مسلمانها دوست مي‌شدند و ازدواج مي‌كردند و پدر و مادرشان ناراحت بودند همين طرح عقد دوستي كودكان را دادم. و اين به معناي هم بازي شدن است نه بيشتر.پس اولا روایاتی که ازدواج با کودک را جایز شمرده اشتباه معنا شده است. ثانیا بر فرض محال که از روایات، ازدواج شخص بزرگ با کودک برداشت شود از کجا بحث کامجویی استفاده می‌شود؟ ایشان اشتباه دیگرش این بوده که خيال کرده حالا که ازدواج کردن با کودک جایز است پس می‌توان از او لذت هم ببرد.
به این نکته نیز توجه شود که یک فتوای اشتباه را نباید پای دین گذاشت. فقهاي شیعه خود را مخطئه می‌دانند و می‌گویند ممکن است ما در فتوا اشتباه کنیم.
پس ما نباید به خاطر یک فتوی، دین را زیر سوال ببریم يا از دين بيرون برويم.
و اما اینکه در سوال آمد که آیۀ قرآن نیز كاميابي از کودک را جایز می‌داند و به آیۀ کَوَاعِبَ اَترَابا(نبأ-33) اشاره کرده است باید گفته شود وقتی شما ترجمه‌ها و کتب لغت را ببینید اتفاقا معنای این تعبیر ربطی به این اشکال ندارد. اولا این تعبیر مربوط به بهشت است نه دنیا و نمی‌توان از آن برای ازدواج‌های دنیا استفاده کرد. ثانیا با مراجعه به کتب لغت متوجه می‌شویم که (کواعب) از ریشۀ کعب به معنای برآمدگی است و به زنان بهشتی که دارای برآمدگی‌هایی هستند گفته شده است نه اینکه ضرورتا به دختران نوجوان و کودک اطلاق شود. اصلا دختر نابالغ برآمدگي ندارد. حتی برخی از مفسرین و لغویون مانند صاحب التحقيق في كلمات القرآن الكريم، کواعب را به معنای برآمدگي جسمانی نگرفته بلکه گفته‌اند اشاره به بلند مرتبگی این زنان دارد. و اما (اترابا) که صفت دیگری از زنان بهشتی است از ریشۀ تراب(خاک) و به معنای این است که زنان بهشتی كه بلند مرتبه‌اند در برابر شوهران خود متواضع‌اند. اين معنا كجا و معنايی که در اشکال آمد كجا؟! برخی نیز اترابا را به معنای هم سن و سال گرفته‌اند. يعني اين دختران هم سن و سال مردي مي شود كه اين دختر براي اوست. پس این صفت نیز ربطی به دختر بچه ندارد.
مخالفین اسلام باید بدانند وقتی می‌خواهند اشکالی به اسلام و قرآن بگیرند اولا لازم است خوب مطالعه کرده و ثانیا آیات را درست ترجمه کنند نه اینکه با احتمالات و ترجمه‌های اشتباه بخواهد به کتابی مثل قرآن که 14 قرن است نورافشانی می‌کند اشکال وارد کنند.