شاید مراد این باشد که من اموال مردم را حفظ می‌کنم. این صفت برای حاکمان خیلی اهمیت دارد. بسیاری از دولت‌ها نه تنها اموال و دارایی‌های مردم را حفظ نمی‌کنند بلکه روز به روز اموال مردم را بی اعتبارتر می‌کنند. در بسیاری از موارد اموال و دارایی‌ها صرف امور بی‌فایده می‌شود. حتی گاهی اوقات اموال مردم با رانت‌خواری و ايجاد تورم و كاهش ارزش پول از بین می‌رود. معنای دیگر حفیظ در کلام حضرت یوسف ممکن است این باشد که من در حفظ گندم‌ها در زمان قحطی تخصص دارم و به گونه‌ای عمل می‌کنم که گندم‌ها حفظ و نگهداری شود.