ظاهرا ضمیر به زمین برمی‌گردد و فان یعنی فنا شونده یعنی از خودش بقاء ندارد. پس هر چه بر زمین هست فانی است به این معناست که حیات و بقائش در اختیار خودش نیست مثل پرتو نور خورشید که وابسته به خورشید است و هیچ چیزی از خودش ندارد. پس آنچه که باقی است و فانی نیست وجه رب است و هر چه غیر خدا است چه وقتی که هست و چه وقتی که نیست فانی است. البته با توجه به اینکه آیات قبلی این آیه مربوط به کشتی‌هاست این احتمال نیز هست که ضمیر در «علیها» به هر کسی که بر روی کشتی است برگردد.