البته وجود چند معنا در قرآن چیز بعیدی نیست و ممکن است آیه‌ای در عین حال چند معنا داشته باشد. یکی از مواردی که برای من جالب بود، آیه 10 سوره روم بود که معمولاً منبری‌ها و افراد مختلف معنای خاصی از آن در ذهن دارند ولی مفسرین، معنای دیگری نیز از آن بیان کرده‌اند و اتفاقا آن معنا را بهتر از معنایی که معمولاً از آیه می‌شود می‌دانند. آیه به این صورت است:
ثُمَّ كاَنَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَواْ السُّوأَى أَن كَذَّبُواْ بِايَاتِ اللَّهِ وَ كاَنُواْ بهَا يَسْتَهْزِءُونَ
این آیه را معمولاً برای مردم این چنین معنا می کنند:
سپس سرانجام كسانى كه اعمال بد مرتكب شدند به جايى رسيد كه آيات خدا را تكذيب كردند و آن را به مسخره گرفتند!
این در حالی است که با دقت در تفاسیر و حتی ترجمه‌ها متوجه می‌شویم که معنای صحیح‌تر آیه این چنین است:
آن گاه بدترين سرانجام، سرانجام كسانى بود كه بدی کردند به سبب اينكه آيات خدا را تكذيب كردند و همواره آنها را به مسخره مى‏گرفتند.
یا این معنی: سر انجام کسانی که کار بد کردند بد[ذات] شدن بود بگونه‌ای که آیات خدا را تکذیب کردند و آنها را به مسخره می‌گرفتند.
در رابطۀ با وجه برتری این معنای اخیر بر معنای قبلی می‌توانید به تفسیر نگارنده از این سوره مراجعه کنید.