شما بايد دليل بياوريد كه جايي پيامبر كساني را مجبور كرده باشد كه حتما در جنگ شركت كنند و حتي يك مورد هم سراغ نداريد. آيه 118 سوره توبه مربوط به توبۀ سه نفر از تخلف‌كنندگان از جنگ تبوك است يعنى سه نفر از مسلمانانى كه از شركت در جنگ تبوك تخلف كردند. حال سوال اين است كه آيا پيامبر آمار مسلمانان را نداشت؟ آيا نمي‌توانست اين سه نفر را به زور با خود به جنگ ببرد؟ همين كه اين سه نفر در جنگ تبوك شركت نكردند دلالت مى‌كند كه اجبارى در كار نبوده است. همچنين اگر شما مجموع آيات سوره توبه را بخوانيد متوجه خواهيد شد كه منافقين در اين جنگ شركت نكردند و از آيۀ 43 سورۀ توبه معلوم مي‌شود كه وقتى از پيامبر اجازه مى‌گرفتند كه در جنگ شركت نكنند پيامبر به راحتى به آنها اجازه مى‌داد.
وقتی آیۀ 122 آل‌عمران و شأن نزولها را بخوانید متوجه می‌شوید که منافقین در بحث جنگ اُحُد کارشکنی کردند و با حرف‌هایشان قصد داشتند دیگران را نیز از جنگ باز دارند و هیچ‌یک از آنها دستگیر نشدند یا به اتهام اخلال در امنیت بازداشت نشدند. در این زمینه به خصوص می‌توانید به آیه 81 سوره توبه و 13 سوره احزاب مراجه کنید.