کفر در بسیاری از آیات به معنای حق پوشی است و برای افراد بد بکار رفته است ولی در برخی موارد به معنای اعراض و تبری است و حتی برای افراد خوب نیز ممکن است بیاید مثل كَفَرْنَا بِكمُ‏ (ممتحنه-4) که سخن افراد خوب است که می‌گویند ما نسبت به شما ظالمین کفر می‌ورزیم یعنی از شما اعراض می‌کنیم.
همچنین در آیۀ مشهور فَمَن یَکفُر بِالطَّاغُوتِ(بقره-256) ، کلمۀ کفر دارای معنای مثبت است چرا که کفر ورزیدن به طاغوت امری مطلوب است.