از برخی آیات قرآن می‌توان چنین استفاده‌ای کرد. به آیات زیر توجه کنید:
در آیه 75 سوره ص آمده است وقتی ابلیس بر آدم سجده نکرد خداوند به او گفت: أَسْتَكْبرَتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْعَالِينَ يعنى آيا تكبّر كردى يا از بلند مرتبه‏ گانى؟
در تفسير الميزان ذيل اين آيه آمده است: جمله” أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْعالِينَ” استفهامى است توبيخى، معنايش اين است كه: آيا سجده نكردنت از اين بابت است كه عارت مى‏شد، و خود را از اين كار بزرگتر مى‏دانستى؟ و يا اينكه به راستى شان تو بالاتر از اين عمل بود. و تو از كسانى بودى كه قدر و منزلتشان بالاتر از آدم است كه مامور به سجده بر آدم شوند؟ و از همين جا بعضى ‏از مفسرين استفاده كرده ‏اند كه: معلوم مى‏شود خداى تعالى مخلوقاتى عالى دارد كه مقامشان بالاتر از آن است كه براى آدم سجده كنند، بندگانى هستند مستغرق در توجه به سوى پروردگارشان، و هيچ چيزى را به جز او درك نمى‏كنند.
همچنین در آیه 70 سوره اسراء آمده است: وَ لَقَدْ كَرَّمْنَا بَنىِ ءَادَمَ وَ حَمَلْنَاهُمْ فىِ الْبرِ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَ فَضَّلْنَاهُمْ عَلىَ‏ كَثِيرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا يعنى به يقين فرزندان آدم را كرامت داديم، و آنان را در خشكى و دريا [بر مركب‏هايى كه در اختيارشان گذاشتيم‏] سوار كرديم، و به آنان از نعمت‌هاى پاكيزه روزى بخشيديم، وآنان را بر بسيارى از آفريده‏هاى خود برترى كامل داديم.
با توجه به اينكه در اين آيه لفظ كثير آمده است گروهى استفاده كرده‌اند كه خداوند مخلوقاتى دارد كه انسان از آنها برتر نيست. پس چه بسا موجوداتی باشند که ما از آنها خبر نداریم و در عوالم دیگر مشغول زندگی باشند.